20 Temmuz 2015, Pazartesi
Çetin ÖZBEY
Çetin ÖZBEY [email protected]
  • Sayın Sabuncuoğlu, Yazdıklarınızı okurken MARKS/KOMİNİZM VE KAPİTAL kitaplarını tekrar okuyorum gibi geldi bana, yanlış anlamayın yazdıklarınız yanlış değil aksine doğru , ancak bazı devirler sanırım kapandı . şimdi global dünya denen bir gerçek var , şartları buna göre gözden geçirip değerlendirebilirsek sanırım daha iyi sonuçlar alabiliriz. Biraz daha açıklamam gerekirse (sizin de bildiğiniz gibi kapitalizm ve kominizm birbirine zıttır/reddeder) Kızıl Çin şu anda dünyanın ikinci ekonomisi sanırım konuya bu açıdan da bakmakta fayda var , ne dersiniz.
  • Son dönemdeki yazılarınızın ne anlatmak istediğini somut olaylardan hareket ile açıklamaya çalışmanızı konunun güncel ve sıcak olması nedeni ile bir şekilde eleştiriye kapatabiliriz. (son dönemlerdeki özellikle havacılık sektöründeki gelişmeler anlamında). Ama asıl söylenmek istenen kavramların anlaşılabilmesi için temel bilgilerden hareket edilmesi de konunun bütünlüğü açısından gereklidir. Bunlar bilinmeden ne sendikacılık hareketi ne de anlatılmak istenen sendikaların işlevleri anlaşılabilir. Bazı terimlerin kullanılmayarak bunun açıklanması imkansızdır, anlaşılmazdır. Elbette burada kısıtlı şartlarda bunu detaylandırmak da mümkün değildir. 1. sendika ama kimin için sendika, 2. Sendikal hareketlerin sınıfsal kökeni ama literatürde açıklandığı şekli ile, 3. mücadele ama ne için mücadele, nasıl mücadele gibi temel kavramlar bilinmeden günümüz koşullarının sadece maddi talepleri ile bu mücadelenin açıklanması imkansızdır.
  • Dünya sendika hareketinden ya da Türkiye de ki sendikalcılık hareketini uzun uzun değerlendirmeye zamanımız yetmez, ama isterdim ki, bugün sendika hareketi adına söz sahibi olanlar bunları bilebilsin ya da bu bilinç ile hareket edebilsin. Buradan geleceğimiz yer işlevselliğini yitirmesi açısından sendikaların “renkleridir”. Çeşitli renk tonları ile bunu açıklayabiliriz ama asıl olan temsil etmiş olduğu sınıfsal yapının bozulmasını görmezlikten geliriz, sendikaların niteliğini tartışmaya başlarız ki bu yanlış olur. Daha önce de yazılarınızda bu konu için yazacaktım ama son yazınıza kadar görmediğim asıl vurgulayıcı kelimeyi orada gördüm ve kısaca değinmek istedim; belki de ben dikkatli olmadan okudum, farkına varamadım. Sendika kavramını açıklarken, hemen yazınızın başında, bir “sınıf” kavramından hareket ile başlamışsınız ki, doğru olan da budur. Bu kavram olmadan ne sendikacılığı ve ne de temsil ettiği kitleyi görmemiz mümkün değildir, değerlendirmelerimiz de yanlıştır.
  • Günümüz şartlarında her ne kadar çok itici bir kelime gibi görülse de asıl olan hangi sınıfsal bilince nasıl sahip olduğumuz ve bunun gerekleri olan şartları ne kadar taşıdığımızdır. Diğeri de, üretim araçlarının elinde olan kesimin yanı işçilerin bu araçlardan yararlanarak değer ürettiği kesimin ne ile adlandırıldığıdır. Buna da, literatürde burjuvazi denilir, kısaca budur. Temel olan çelişki, ülkemiz gibi bazı yapıların sanayi devrimi, aydınlanma hareketi, reformlar gibi. Bunların aşamasından geçmeden kendisini doğrudan işçi-işveren; geniş anlamda da işçi sınıfı-burjuvazi gibi temel çelişkisinin içinde bulmuş olmasıdır bu ne demektir, bu feodalizmin tasfiye sürecinin diğer Avrupa ülkeleri gibi yaşanmamış olması demektir. O yüzden bu sınıfsal mücadelede kendisine doğru bir yer bulabilmesi ve mücadele şartlarının oluşması mümkün değildir hatta imkansızdır. Zaman zaman yaşanan başarılar ise sadece o gün şartlarının koşulları ile açıklanabilir.
  • O nedenle bugün şartlarında sınıfsal bir mücadeleden çok bu sınıfsal mücadelenin taraflarından birisi olan işçilerin hangi sınıfsal konumda olacaklarının tespitidir ki o da, “küçük burjuvazi” olarak nitelendirilir ve sınıfsal nitelikleri sadece kendilerine verilenler ile yetinen bir kesimdir. Daha açık bir deyim ile, sınıfsal niteliğini kaybetmiş bulunan o kesim işte bizim bugün sendikalarımızda üye olarak kendilerini bulan sınıfsal kökeni itibarı ile kaybolmuş bir kesimdir. Yani sadece adının işçi olduğu ama bu bilincin yerleşmediği bir kesimdir bu, yani ürettiği değer karşılığında 1 birim fayda sağlayan ile 20 birim fayda sağlayan arasındaki fark sadece 1/20 dir, maddi karşılığı da budur, ama o fark bir diğeri ile farkını sınıfsal olarak değiştirmez. Sadece tüketim tercihleri konusunda farklılıklar gösterebilir; kavram olarak budur. Bunun karşılığı da bu kesimi temsil etme sorumluluğunda olan sendikalardır, sendika hareketidir. İşte günümüz başarısızlığının temeli budur.
  • neden bir sendikaya muhtacız ? işçinin hakkkını işveren savunamıyorsa bir işyeri niye var ki? Bu nasıl düzen ? THY diyoruz ucuz işçi çalıştırmak istiyor ve hak aramak için bizler sendikaya ihtiyaç duyuyoruz.. yazık ülkenin haline..yazık THY..bir işveren düşünün çalışanının her hakkını savunan koruyan kollayan mağdur etmeyen ,ne gerek var sendikaya ? Dinsizin hakkından imansız gelir derler ya..şirket kendi sonunu hazırlıyor farkında değil..ne gerek var çelik çomağa..
  • Anlattığın fıkrayla hepimize eşek demişsin sağol.Utanmaz adamın tekisin sen.Bu adama tebrikler falan yazmayın,herkesi aptal yerine koyarak hepimize çakmış lafı anlamıyomusunuz?
  • tebrikler üstad

Türk Hava Yolları'nda Sendikal Karmaşa

Bilindiği üzere Sendikaların tüzüklerinin, yönetim ve işleyişlerinin Cumhuriyetin temel niteliklerine ve demokrasinin esaslarına aykırı olamayacağı T.C Anayasası ilkesi. (T.C Anayasa Madde 51/6 )

Sendika: İşçi sınıfının ekonomik ve toplumsal alanlardaki hak ve çıkarlarını savunan, yaşam ve çalışma koşullarını geliştirmeyi amaçlayan bir örgüt. Aslına bakarsak bu kuruluşlar çalışanların işverenler karşısında her zaman daha güçsüz bir konumda bulunması nedeni ile şekillenen bir savunma örgütü olarak da tariflenebilir. Evet; tarifler güzel ve ideali anlatan cümleler. İnsan görevi bu şekilde ifade edilen ve Anayasa ile çerçevelenen kuruluşlara ve bunların profesyonellerine güvenmez mi? Tabii güvenecektir. Bu güveni zedeleyebilmek hayli zordur.

İmkânsızı Başarmakta THY Rakip Tanımaz.

Türkiye’miz’ de ise her konunun zorunun başarıldığı malum. Çalışanların işveren tarafından işaret edilen sendikaya üye olmaları, işverenin gösterdiği adayın Sendika Başkanı seçilmesi. Sendikacılıkla siyasi eğilimin birbirine karıştırılması vb. İşte bu zorları değil, sendikacılık tarihinde görülmeyen bu imkânsızları başardı benim THY’li kardeşlerim.  Sendikaların siyaset ile ilişkilerini çalışan haklarının alınmasında kolaylaştırıcı unsur olarak ilişkilendirmek yerine iktidardaki siyasi teşekkülün mensubu olmak şeklinde yorumlayan zihniyetin çoğunlukta olduğu bir kuruluşta bu konu ile ilintili hususların normal şartlarda yürütülmesinin mümkün olmadığını biz kez daha anladık.

Sendikaların Toplu İş Sözleşmesi görüşmesi yapabilmesi için yönetmeliklerle belirlenmiş olan üye sayısına ulaşarak yetki almalarının gerekli olduğu biliniyor. Bu yetkinin nasıl ve ne şartlarla ulaşılabileceği ise yine bilindiği üzere mevzuat ile belirlenmiş.

Sendikaların Açıklamaları Hem Yakıcı Hem Yıkıcı.

Çelik İş’in ve de Birleşik Metal’in Türk Hava Yolları çalışmaları ile ilgili açıklamalarını okuduk. Kim doğru söylüyor, kim doğruyu saptırıyor? Bilenler mutlak mevcut.  Ancak tıpkı siyasilerimiz gibi kurumlar birbirlerine en küçültücü ifadeleri kullanarak saldırıyorlar. Bu sataşmaların sonunda ise siyasetteki gibi sendikaların bir araya gelerek koalisyon yapmaları gibi bir işbirliği ihtimali de yok.  Bunların hepsinin Teknik A.Ş çalışanlarının haklarını korumak için yapıldığına inanabilmek Bana mantıklı gelmiyor. Kişisel olarak benim buna inanmam mümkün değil. Gel gelelim bu tür davranışlar genel de Türk Sendikacılığına ve Sendikacılara duyulan güveni sarsıyor desem yanlış mı olur? İnsanlar hangi kuruma,  kime güveneceklerini şaşırmamalı. Hele hele kişiler ve kurumlar arasında güven duygusunun oluşmasına en fazla ihtiyaç duyulan bu ortamda.

Bir aile büyüğüm Amerika’daki öğrencilik hayatını Sendikacılık tahsili ile zenginleştirmişti. Çok seneler önce Türkiye’nin en büyük grevinde İşçi kanadında profesyonel olarak yer aldı. Bir gün rahmetli babamla konuşurken, Sendikacılık diplomasını deri kılıfına koyup “ bu ülkede bir daha sendikacılık “ yapmam dediğini anımsıyorum. Sözünde de durdu. Dün gece o aklıma geldi. Bugün THY’ de yaşanan karmaşa ile ilişkilendirdim tabii ki. Onun Sendikal kavrama güveni kalmamıştı herhalde. Kim bilir?

Japonya’ da Çalışanlar Ve Yönetim.

Japonya’da işçi ile yönetim arasındaki ilişkiler geleneksel olarak en az iki noktayla betimleniyor. İlki, işçi ile yönetim arasında, yönetimin işçiyi sadece bir maliyet unsuru olarak değil aynı zamanda firma için temel bir kaynak olarak görmesi. İkincisi işçinin de işyerini sadece bir ücret elde etme aracı olarak değil aynı zamanda yaşamın anlamını kavramanın ve yaşamın belli bir standart da devamını sağlayabilmek için yakın ilişkide bulunmasının gerektiği bir merkez olarak görmesidir. Bu anlayışın çalışanla işveren arasında sıcak bir ilişkiden öte tarafların birbirlerinin hak ve hukukuna saygı gösterme güdüsünü kuvvetlendiriyor. Bu alt yapı ve insancıl duygular üzerine kurulan sendikal yapının ne denli sağlam olacağı açık.

İnsanların İstismar Edilmesi.

Karakter sizin başınıza gelenlerle değil, onlara verdiğiniz tepkilerle oluşur.

Çoğu insan kabulü zor olan olaylara bile tepki vermezler. Sessiz kalmayı yeğlerler. Maalesef çalışma hayatımız belirli etkenler etkisi ile böyle çerçeveleniyor. Evet, karakter sükûnetle değil deneme, yanılma ve dirençle oluşuyor. Söylenilen, yapılan birçok şeyin sessizlikle karşılamanın bir meziyet veya olgunluk olduğuna artık inanmak güç. Yaşamın ağı yükü insanları iki büklüm ediyor. Hayatın bazı taşınamaz ağırlıklarını omuzlamaya mecbur olduğumuzu düşünmenin mantıklı bir tutum olduğunu düşünebiliyor musunuz? Mutlak o yükü bir ara yere koyup nefeslenmek isteyeceksiniz. Tabii ki bu arada bazılarının olgunluk olarak nitelendirdikleri sessizliğinizi istismar edenler de olacaktır. Kim bilir hepimiz yaşamımızda kaç kez iyi niyetimizin istismar edildiğini düşünmüşüzdür. Evet; aşağıdaki fıkra çok şeyi özetliyor.

Semerci Bekir Ustanın Vefatı

Köyün yaşlı semercisi Bekir Ustanın öldüğü haberi yayılır yayılmaz, köyün tüm eşekleri köy meydanında toplanarak oynamaya başlamışlar. O sırada Bekir Ustanın yaşlı ve hasta eşeği, duvara dayanmış, onları seyredermiş. Ona seslenmişler. Sahibin Bekir Usta ölmüş bu nedenle oynarız, sevinçten göbek atarız demişler.

Yaşlı eşek üç kelime ile cevaplamış hem cinslerini “ ee, ne olmuş öldüyse “ Oynayan eşeklerin içerisinde en genci artık sırtımızda yara bere olmayacak, özgür olacağız diye seslenmiş yaşlı eşeğe. Yaşlı eşeğin bu nasıl özgürlük “ sualini ise gruptan bir eşek “ semerci öldüğüne göre sırtımızda o ağırlık olmayacak, kırda bayırda serbest dolaşacağız şeklinde cevaplamış. Hasta ve yaşlı eşek zorla gülümseyerek “ matem tutacağınıza seviniyorsunuz, yarın acemi bir semerci gelir, sırtımız yaradan bereden kurtulmaz. Bekir usta hiç olmaz ise sırtımızın ölçüsünü öğrenmişti. İyisi mi siz semerciden kurtulmak yerinme eşeklikten kurtulmanın yolunu arayın. Sizler eşek kaldıkça sırtınıza semer vuracak çok kimse çıkar diyerek, eşeklerin oyununu noktalar ve onları düşünmeye iter.

Allah her konuda bizlere de doğru değerlendirme yapabilme mantığı ihsan etsin.

Türk Hava Yolları'nda Sendikal Karmaşa

Yorumlar Tüm Yorumlar (13)

ersin ~ 9 yıl önce
Sayın Sabuncuoğlu, Yazdıklarınızı okurken MARKS/KOMİNİZM VE KAPİTAL kitaplarını tekrar okuyorum gibi geldi bana, yanlış anlamayın yazdıklarınız yanlış değil aksine doğru , ancak bazı devirler sanırım kapandı . şimdi global dünya denen bir gerçek var , şartları buna göre gözden geçirip değerlendirebilirsek sanırım daha iyi sonuçlar alabiliriz. Biraz daha açıklamam gerekirse (sizin de bildiğiniz gibi kapitalizm ve kominizm birbirine zıttır/reddeder) Kızıl Çin şu anda dünyanın ikinci ekonomisi sanırım konuya bu açıdan da bakmakta fayda var , ne dersiniz.

Yanıtla

Kalan karakter 1000
C.Sabuncuoğlu 1. ~ 9 yıl önce
Son dönemdeki yazılarınızın ne anlatmak istediğini somut olaylardan hareket ile açıklamaya çalışmanızı konunun güncel ve sıcak olması nedeni ile bir şekilde eleştiriye kapatabiliriz. (son dönemlerdeki özellikle havacılık sektöründeki gelişmeler anlamında). Ama asıl söylenmek istenen kavramların anlaşılabilmesi için temel bilgilerden hareket edilmesi de konunun bütünlüğü açısından gereklidir. Bunlar bilinmeden ne sendikacılık hareketi ne de anlatılmak istenen sendikaların işlevleri anlaşılabilir. Bazı terimlerin kullanılmayarak bunun açıklanması imkansızdır, anlaşılmazdır. Elbette burada kısıtlı şartlarda bunu detaylandırmak da mümkün değildir. 1. sendika ama kimin için sendika, 2. Sendikal hareketlerin sınıfsal kökeni ama literatürde açıklandığı şekli ile, 3. mücadele ama ne için mücadele, nasıl mücadele gibi temel kavramlar bilinmeden günümüz koşullarının sadece maddi talepleri ile bu mücadelenin açıklanması imkansızdır.

Yanıtla

Kalan karakter 1000
C.Sabuncuoğlu 2. ~ 9 yıl önce
Dünya sendika hareketinden ya da Türkiye de ki sendikalcılık hareketini uzun uzun değerlendirmeye zamanımız yetmez, ama isterdim ki, bugün sendika hareketi adına söz sahibi olanlar bunları bilebilsin ya da bu bilinç ile hareket edebilsin. Buradan geleceğimiz yer işlevselliğini yitirmesi açısından sendikaların “renkleridir”. Çeşitli renk tonları ile bunu açıklayabiliriz ama asıl olan temsil etmiş olduğu sınıfsal yapının bozulmasını görmezlikten geliriz, sendikaların niteliğini tartışmaya başlarız ki bu yanlış olur. Daha önce de yazılarınızda bu konu için yazacaktım ama son yazınıza kadar görmediğim asıl vurgulayıcı kelimeyi orada gördüm ve kısaca değinmek istedim; belki de ben dikkatli olmadan okudum, farkına varamadım. Sendika kavramını açıklarken, hemen yazınızın başında, bir “sınıf” kavramından hareket ile başlamışsınız ki, doğru olan da budur. Bu kavram olmadan ne sendikacılığı ve ne de temsil ettiği kitleyi görmemiz mümkün değildir, değerlendirmelerimiz de yanlıştır.

Yanıtla

Kalan karakter 1000
C.Sabuncuoğlu 3. ~ 9 yıl önce
Günümüz şartlarında her ne kadar çok itici bir kelime gibi görülse de asıl olan hangi sınıfsal bilince nasıl sahip olduğumuz ve bunun gerekleri olan şartları ne kadar taşıdığımızdır. Diğeri de, üretim araçlarının elinde olan kesimin yanı işçilerin bu araçlardan yararlanarak değer ürettiği kesimin ne ile adlandırıldığıdır. Buna da, literatürde burjuvazi denilir, kısaca budur. Temel olan çelişki, ülkemiz gibi bazı yapıların sanayi devrimi, aydınlanma hareketi, reformlar gibi. Bunların aşamasından geçmeden kendisini doğrudan işçi-işveren; geniş anlamda da işçi sınıfı-burjuvazi gibi temel çelişkisinin içinde bulmuş olmasıdır bu ne demektir, bu feodalizmin tasfiye sürecinin diğer Avrupa ülkeleri gibi yaşanmamış olması demektir. O yüzden bu sınıfsal mücadelede kendisine doğru bir yer bulabilmesi ve mücadele şartlarının oluşması mümkün değildir hatta imkansızdır. Zaman zaman yaşanan başarılar ise sadece o gün şartlarının koşulları ile açıklanabilir.

Yanıtla

Kalan karakter 1000
C.Sabuncuoğlu 4. ~ 9 yıl önce
O nedenle bugün şartlarında sınıfsal bir mücadeleden çok bu sınıfsal mücadelenin taraflarından birisi olan işçilerin hangi sınıfsal konumda olacaklarının tespitidir ki o da, “küçük burjuvazi” olarak nitelendirilir ve sınıfsal nitelikleri sadece kendilerine verilenler ile yetinen bir kesimdir. Daha açık bir deyim ile, sınıfsal niteliğini kaybetmiş bulunan o kesim işte bizim bugün sendikalarımızda üye olarak kendilerini bulan sınıfsal kökeni itibarı ile kaybolmuş bir kesimdir. Yani sadece adının işçi olduğu ama bu bilincin yerleşmediği bir kesimdir bu, yani ürettiği değer karşılığında 1 birim fayda sağlayan ile 20 birim fayda sağlayan arasındaki fark sadece 1/20 dir, maddi karşılığı da budur, ama o fark bir diğeri ile farkını sınıfsal olarak değiştirmez. Sadece tüketim tercihleri konusunda farklılıklar gösterebilir; kavram olarak budur. Bunun karşılığı da bu kesimi temsil etme sorumluluğunda olan sendikalardır, sendika hareketidir. İşte günümüz başarısızlığının temeli budur.

Yanıtla

Kalan karakter 1000
Karmaşa ~ 9 yıl önce
neden bir sendikaya muhtacız ? işçinin hakkkını işveren savunamıyorsa bir işyeri niye var ki? Bu nasıl düzen ? THY diyoruz ucuz işçi çalıştırmak istiyor ve hak aramak için bizler sendikaya ihtiyaç duyuyoruz.. yazık ülkenin haline..yazık THY..bir işveren düşünün çalışanının her hakkını savunan koruyan kollayan mağdur etmeyen ,ne gerek var sendikaya ? Dinsizin hakkından imansız gelir derler ya..şirket kendi sonunu hazırlıyor farkında değil..ne gerek var çelik çomağa..

Yanıtla

Kalan karakter 1000
CVP KARMAŞA ~ 9 yıl önce
MAALESEF İŞVERENLERİN BİR ÇOĞU KENDİ KAZANCINDAN BAŞKA BİR ŞEY DÜŞÜNMÜYOR.İŞÇİYE HAKKINI VERİP KARDAN BİR MİKTAR ZARAR ETMEYİ GÖZE ALAMIYORLAR.TAKİBİNİZ İÇİN TEŞEKKÜR EDİYORUM.
eşek öylemi? ~ 9 yıl önce
Anlattığın fıkrayla hepimize eşek demişsin sağol.Utanmaz adamın tekisin sen.Bu adama tebrikler falan yazmayın,herkesi aptal yerine koyarak hepimize çakmış lafı anlamıyomusunuz?

Yanıtla

Kalan karakter 1000
CVP EŞEK ÖYLE Mİ? ~ 9 yıl önce
O FIKRANIN GİRİŞİNDEKİ PARAGRAFTA YAZILARLARI BİR KEZ DAHA OKUYUN. “Hayatın bazı taşınamaz ağırlıklarını omuzlamaya mecbur olduğumuzu düşünmenin mantıklı bir tutum olduğunu düşünebiliyor musunuz? Mutlak o yükü bir ara yere koyup nefeslenmek isteyeceksiniz. Tabii ki bu arada bazılarının olgunluk olarak nitelendirdikleri sessizliğinizi istismar edenler de olacaktır. Kim bilir hepimiz yaşamımızda kaç kez iyi niyetimizin istismar edildiğini düşünmüşüzdür. Evet; aşağıdaki fıkra çok şeyi özetliyor.”BEN HERKESE EŞEK FALAN DEDİĞİMİ DÜŞÜNMÜYORUM. YAZININ BİTİŞ CÜMLESİ DE SİZİN VE SİZİN GİBİ DÜŞÜNENLER İÇİN. “Allah her konuda bizlere de doğru değerlendirme yapabilme mantığı ihsan etsin.” TERBİYESİZ SÖZÜNÜZÜ İSE SİZE İADE EDİYORUM.
Yaşlılık işte ~ 9 yıl önce
Çetin bey, kendiisni çok bilgili, çok zeki, çok yetenekli sanır.Sizin benim gibiler ayak takımıdır onu için.Bırakın kendi haline öyle zannetmeye devam etsin.
CVP YAŞLILIK.. ~ 9 yıl önce
ÇOK KİBARSINIZ. YİNE DE BEY DİYE HİTAP EDİYORSUNUZ.
sendikacı ~ 9 yıl önce
tebrikler üstad

Yanıtla

Kalan karakter 1000
CVP SENDİKACI ~ 9 yıl önce
KONUNUN ÜSTADI OLMAK ZOR İŞ.BENİ AŞAR.YİNE DE TEŞEKKÜRLER.

Yorum Gönder

Kalan karakter 1000