KUVVET VE KUDRETİNİ KAYBEDİNCE YALNIZLIĞA MAHKÛM OLAN İNSANLAR.

Kendi etrafınızda dönüp sağa sola bakarken gölgesi kendinden büyük bir örnek mi gördünüz. Kendini horoz zannediyordur mutlak.

Bırakın bir kez daha ötsün avazı çıktığı kadar, gırtlağını patlatırcasına.

Günü yeniden karartsın.

İleride kendisinin de içerisinde yaşayacağı koyu karanlığı hazırlasın.

Karanlıktan mutlak korkacaklardır yalnız kalınca. Yalnız olduklarını anlayınca.

Yanlarında kim mi duracak ellerinden tutmak için? Kim destek olacak kör yürüyüşlerine?

Herhalde sesleri kuvvetliyken, sesleri kesilmemişken günlerini karartıp kör ve karanlık kuyuya ittiği insanlar değil.

ÖYLE HOROZLAR VAR Kİ, ÖTTÜKLERİ İÇİN GÜNEŞİN DOĞDUĞUNU SANIRLAR

ÜSTÜNLÜK KOMPLEKSİ (KİBİR) EGOYU ŞİŞİREN PSİKOLOJİK BİR ARIZA BEDDUA ETMEYİN SONUÇTA KARŞINIZDAKİ HASTA BİR İNSAN

Üstünlük kompleksi, egonuzu şişiren psikolojik bir bozukluktur.  Bu kompleks "kendini eksik bir insan olarak görmek ve buna bağlı olarak daha yüksek hedeflere ulaşmak" anlamına gelir. Kendisini diğer insanlardan daha özel, daha ulaşılamaz, daha farklı olduğunu aşırı derecede düşünme hissidir. Büyük olasılıkla aileden devralınmış bir özelliktir. Bazen de kişinin kendi hayat çabalarıyla oluşmuştur. İnsanlarla ilişkilerinde daima bir ajandaya göre davranırlar; çıkar ilişkileri kurarlar. Yaşamlarındaki tüm olayları kontrol etmeye çalışırlar. Bu tip insanlar kendilerini cemiyetten bilinçli şekilde izole ederler. Pek fazla insanlarla da iletişime geçmezler. Çünkü etraflarındaki insanları kendilerine uygun görmezler. Diğerlerinden kendilerini aşırı şekilde üstün olduklarına inandırma zamanla egoistliğe, bencilliğe dönüşür. Bu da yalnızlıkla ve depresyonla sonuçlanır. Bu psikolojik bozukluk genelde hep övülen, takdir edilen insanlarda ortaya çıkar. Üstünlük kompleksine sahip insanların kendileri hakkında abartılı ve gerçek olmayan fikirleri oluyor. Aslında bu kompleks türü aşağılık duygusuna karşı bir savunmadır desek yeridir.  Hepimiz kendini güvende tutan ve kendi ile övünen insanlar tanırız. Burunlarını havada tutarlar, her şeyi bilir gibi davranırlar ve kimse de o kişilerin seviyesine çıkamaz. Bu insanlar üstünlük havaları ile bilinirler. Yanındaki taraftarları ve kurbanlar ile, herkesten daha iyi olduklarını düşünürler.

Daha önceli yazılarımda da kısmen belirtildiği üzere, daha çok iş yerlerimizde genelde üst yönetici sınıf üyelerinin mustarip olduğu ve davranışları ile açıkça ortaya koydukları üstünlük kompleksini yaşayan kişi; benmerkezci düşünme yapısına sahiptir. Tüm olayları kendi açısından değerlendirir. Diğer insanları umursamaz. Empatiden yoksundur. Kendini sürekli diğer insanlarla karşılaştırma içerisine girer. Diğerlerinden üstün olduklarına dair benlik algıları vardır. Yeteneklerinin ve üstün olduğunu düşündüğü özelliklerinin diğerleri tarafından fark edilmemesi ya da ilgi görmemesinden oldukça rahatsız olur, öfkelenebilir.

Öne çıkarmak istediği yönüyle ilgili saatlerce konuşabilir. Eleştiriye açık değildir. Hoşuna gitmeyen bir yorum karşısında kibirli ve hatta küçümseyici tavır sergilerler. Her ortamda ayrıcalıklı olduğuna inanır. Başarılı olmak, iş yerinde terfi almak, alkışlanmak, takdir edilmek ve sevilmeyi sadece kendisinin hak ettiğini düşünür. Bir başkasının bu ayrıcalıklara sahip olması durumunda aşırı kıskançlık ve öfke duyar. Grup içerisinde liderlik yönleri baskındır ve kontrolü elinde tutmak ister. Kontrolü kaybetmemek ve kendi isteklerini yerine getirebilmek için çok çaba sarf eder. Çevresindekileri manipüle edebilme özelliği vardır. Reddedilme karşısında saldırgan davranır. Özellikle ruh hali sık sık değişkenlik gösterir. Bir yandan kendini diğerlerinden üstün görürken, bir anda kendini diğerlerinden daha kötü algılayabilir. Bu değişken ruh hali depresyon, anksiyete vb. gibi psikolojik rahatsızlıkları da beraberinde getirir.

BİR YERDE KÜÇÜK İNSANLARIN BÜYÜK GÖLGELERİ OLUŞUYORSA, ORADA GÜNEŞ BATIYOR DEMEKTİR. GÖLGESİ KENDİSİNDEN ÇOK BÜYÜK OLAN BU TÜR GENELDE GÜNEŞİN BATMAK ÜZERE OLDUĞU YERLERDE GÖRÜNÜRLER. (ÇİN ATASÖZÜ)

Hepimiz görmüş, bu veya benzeri insanlara rastlamışızdır yaşam yolculuğunda.

Hani yere düşen gölgesi kendisinden ve ruhundan büyük olanlara.

Şu anda bile, her neredeyseniz kendi etrafınızda dönün yavaş yavaş.

Bakın dikkatle.

Bu kötü türün bir iki örneği mutlak görüş sahanıza girecektir.

Dev gölgeli minnacık bir iki kişiye rastlayacaksınız.

Bu türün karakteristiği mi

Kendini beğenmişlerdir.

Herkesten üstün görürler kendilerini

Genelde “biz” kelimesini kullanmazlar.

Kelime dağarcıklarına bu çoğul kelime sığmaz.

Sığdırmayı, sığdırmak için kelime haznelerini zorlamayı ise hiç düşünmezler.

Varsa yoksa kendileri.

Ben yaptım, ben yapacağım.

Ben söyle istiyorum,

Ben, ben ve yine ben derken bir anlamda ruhsal dengesizliklerini ortaya koyarlar ellerinde olmadan.

Hırsları mevcut müspet özelliklerini örter ve onları görünmez kılar da farkında bile değillerdir.

Evet bu tür insanlar güneşi doğurur, günü sonlandırır, etrafı karartırlar.

Ve kararttıkları gün içerisinde yalnız başkalarının yaşadıklarını düşünürler.

Kendilerinin de sonlandırdıkları, bu karanlık gün içerisinde olduklarını ve de ileride bir gün yeni günün güneşini doğuramayacaklarını akıllarına getirmezler.

Bunun sonucunu düşünemezler.

Kendileri zaten karanlıktadır.

Ama bunu da görmezler, hissetmezler.

Hırs gözleri, bir tarafa duygularını da kör etmiştir.

Yapacağınız, yapabileceğiniz tek şey onları şimdilik yalnız bırakmak.

Bırakın kendi karanlıkları içerisinde yapayalnız tek başına kalsınlar.

Karanlıkta görmenin, bu loşlukta yürümenin zorluğunu ve ilerlemenin imkansızlığını dolu dolu yaşasınlar. İş bulamasınlar. Buldukları iş de onların geçmişine ve kuvvetli ve kudretli dönemlerinde, insanlara, çalışanlara yaptıkları eziyetlere bakıp onu kabul etmesin. Tıpkı yakın geçmişte aynı yapıda olan bir benzerinin örneğini yaşanmış olduğu gibi.

Yapayalnız ve tek başına kalsın bu çirkinlik.

Hepimize Aydınlık Bir Hafta Olsun.