Hava Kuvvetlerimizin doğal görevi Ulusal Savunmadır. Bu durum dünya politikalarının akışına ve dünya barışının teminatı anlayışlarının karşılıklı yardım ilkesine bağlı olarak kabul edilir.
Ancak, mali açıdan bakıldığında, Hava Kuvvetlerimizin ana kaynağının Ulusal Endüstri olması gerekir.
Biz bu acı gerçeğin acı örneğini İstiklal Savaşında çekmiştik. Ambalaj tahtalarından uçak tamir etmek, paça jelâtini ile kanat bezi germek, görev uçuşlarında motorlarda meydana gelen arızaları, gelişigüzel tarlalara inip buji değiştirerek uçuşa devam etmek, ulusal havacılık sanayimizin olmamasındandı.
Bu nedenle 87 milyon nüfusumuzla, bu gün büyük devletler seviyesinde olduğumuzu dikkate almadan, en kısa zamanda Sivil Hava Bakanlığı kurulması, ulusal havacılığımız adına, kaçınılmaz bir gerekliliktir.
Ulaştırma Bakanlığına bağlı Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü, kurum olarak tamamen yetersizdir. Böyle bir kurum oluşturmak için, önce havacılığımızı ileri milletler seviyesinde yapılandırmak ve işletmek için şu gerçek görevleri önemle dikkate almak gerekir;
1- Sivil Havacılık İşletmeleri yapılanması,
2- Hava Endüstrileri İşletmeleri yapılanması.
a) Yurtiçi ya da Yurtdışı Hava Ulaştırma işlerinde, işletmelerin tabi olacağı Uluslar arası Havacılık Kuralları, bağımsız olarak işlenip düzenlenmeli,
b) DHMI’nin Uluslar arası usüllere göre yapılanması ve bu kurallar içerisinde sürekli kontrol edilmesi,
c) Hava İşletmelerinin; DHMI’nin koyduğu konma ve konaklama tarifelerinin düzenlenmesinde, örnek devletlerce kabul edilmiş esaslar çerçevesinde, özellikle özel uçak sahiplerine ve turistlere uygulanan indirimli tarifenin uygulanması ve kontrolü,
d) Türk Sivil Havacılarının ve lisans verme veya uzatma işleminin doğrudan doğruya Bakanlık teşkilatınca yapılması,
e) Hangi kategoride olursa olsun, ülke dahilindeki tüm uçakların teknik kontrollerinin özel teknik gruplar tarafından yapılması, özel uçak sahiplerinin ağır masraflar yoluyla ekonomik zararlardan korunması,
f) Uçaklarda kullanılan akaryakıt giderlerinin asgari tarifeye tabi tutulması; bu işlemde emsal devletlerde tatbik edilen tarifelerin göz önüne alınarak düzenlenmesi.
3- Havcılık Sanayi
a) Bu konuda teknik problem olarak doğrudan doğruya kabul edilmiş bulunan normlara göre yürütülmesi şarttır.
b) ICAO talimatında yazılı uçak yapımına ait aerodinamik ve statik formülleri esas olarak hava sanayi ürünlerinin özel komite tarafından kontrolleri yapılarak uçak üretim işlerinin serbestleştirilmesi,
c) Türk Hava Sanayi’inin gelişmesi ve ilerlemesi için bu yolu seçen girişimcilere her konuda azami destek verilmesi şarttır.
Bu yoldaki Sivil Havacılık Dairemizin lüzumsuz karar ve kısıtlamaları, maalesef sivil havacılık yolumuzu tıkamaktadır. Bu karar şekli, bu yola gönül vermiş amatör veya profesyonel girişimcilerin güç ve hayallerini yıkmaktadır.
Havacılığımızı bu sakat durumdan kurtarmak, zaman anlamına değer vermek bakımından ön ödev olarak kabul edilmek gerekir.
Bu teklif, dünyada tek insana nasip olmuş, 53 senelik havacılık hayatımdan uçuşlar, öğretim, uçaklar inşaatı ve bunların organizasyonu tecrübelerimden mülhem samimi Türk dileğidir.
Üstün saygılarımla.
Uçak ve Makine Y. Mühendis ve
T.C. Pilot
Vecihi HÜRKUŞ
Geçtiğimiz hafta, Kadıköy Belediyesi Haydarpaşa 8. Kadıköy Kitap Günleri etkinliğinde Tayyareci Vecihi Hürkuş Müzesi Derneği de yer almıştı.
Bu ziyaretimde “Havcılığımız 1966” kitabın ikinci baskısını aldım. Bir çırpıda okudum.
Kitabın sadece Reform bölümünden birkaç cümle aktardım ve sanırım sizler de benim gibi bu gün için yazılmış olduğu hissine vardınız.
Bu kitabı her Türk Havacısına tesviye ederim.
Bildiklerinizin yanında, bilmediklerinizi de bulacak ve 1966 ile 2016’yı, yani son 50 yılı nasıl geçirdiğimiz hakkında daha iyi bir fikre sahip olacaksınız.
Tayyareci Vecihi Hürkuş Müzesi Derneği’ni çalışmalarından dolayı kutlarım.
Yorumlar