29 Nisan 1985 senesinde RAI-2'de saat 23:10'da yayınlanmaya başlayan Renzo ARBORE'nin “Quelli della notte” programının Ma la notte no ile açılışından çok programın kapanış şarkısı Il Materasso aklıma geliverdi. Gecenin geç saatlerindeki kapanış şarkısında Renzo diyor ki:
Biraz yorulmuş ve şöyle bir dinlenmek isteyene iskemle iyi gelir,
Bir yerde oturup sohbet edeceksen, koltuktan en güzelidir,
Açık havada aylaklık için en uygunu hamaktır,
Televizyon karşısında ise divan gibisi yoktur,
Ama yatak, var ya o yatak, yatak gibisi yoktur,
Yatak mutluluktur...
Her tür “oturak” şarkılara konu olabilir ama uçak koltuğu henüz olamadı.
Şimdilerde uçak şirketleri yatak, divan, koltuk ve iskemle çeşitleri ile karşımıza çıkmakta.
Havayolu yolcusu uçuşunda sırasıyla zaman, ücret, kazanım, servis ve son olarak da rahatlık ararmış…
Boeing sözcüsü Sean Griffin, kısa mesafeli uçuşlarda yolcuların önceliklerini şöyle sıralıyor;
1-İstedikleri saat dilimde sefer bulmak,
2-Güzel bir fiyat yakalamak,
3-Dahil oldukları programdan geri kazanım,
4-Yolcu Hizmet kolaylığı,
5-Rahatlık.
Ama, 6 saat üzeri uçuşlarda bu sıralama, baştan sona değişmekte.
İstenilen saat diliminden sonra hemen rahatlık, ikinci sırayı almakta.
Boeing’den Uçak Koltuk Yerleşim uzmanı Klaus Brauer, seneler boyunca yaptıkları araştırmaya gore, ister inanın ister inanmayın, bir yolcunun kendini en rahat hissettiği durum, yanındaki koltuğun boş olması ile tavan yapmakta diyor.
Yolcuları daha sıkışık koltuklara oturtarak hoşgörülerinin sınırı denemekte şirketler.
Şirketler, uçaklara daha fazla yolcu alabilmek için, yolcuları sıkıştırmaktalar.
Yıllar geçtikçe, yüksek ücretli hatlarda yolcu sayısına parallel gelir arttırmak için şirketler, artık koltukları daraltmakta.
Nerede ise 20 yıldır bir sırada 9 koltuk ile üretilen B.777, 2010’dan itibaren bir sırada 10 koltuk ile üretilmekte.
A380 ilk üretildiğindeekonomi sınıfında bir sırada 10 koltuk vardı. Şimdilerde ise bir çok şirket aynı sıraya aynen B.737 ile aynı genişlikte 11 koltuk koymakta.
1970-80 döneminde Boeing ve Airbus uzun mesafe uçuşlarında 18’ genişlikte koltuk ile üretilirken, geniş gövde uçaklar ile bu genişlik 18,5’ olmuştu. Şimdilerde ise B777 ve B787 17’ ile, A350 ise 18’ ile üretilmekte.
A330 içinde aynı. 8 yerine bir sırada 9 koltuk.
B.787 satın alan şirketlerin %90’I, ekonomi sınıfı için bir sırada 8 koltuk yerine 9 koltuk tercih etmişler.
Emirates’den Mr. Clark “İşe yarıyor” diyor.
“Yiyecek ve TV, insanları büyülüyor..!”
Bknz: The Incredible Shrinking Plane Seat
Uçaklar büyüdükçe, ekonomi sınıfı koltuklar küçülüyor.
Bu gidişat, bir çok kişinin dikkatini çekmiş olmalı ki, gelişme diye isimlendirilen bu uçurum, artık ekonomi ile izah edilemeyecek bir duruma gelmiş.
En ilginci ise Triz-Journal’ın yazdıkları.
Gidişat bizi böyle seyahat etmeye zorlar gibi görünse de, Transportation / Aviation’dan Lloyd Alter 9 Tem 2009 da bu konu üzerine ciddi bir çalışma yapmış. Böyle giderse, gelecek budur diye!
Tüm bu sıkıştırmalardan yolcunun rahatsız olmaması için, bazı şirketler de paralı “koltuk seçimi” yaptırarak kendilerine ek ücret, yolcuya da psikolojik rahatlık sağlama yolunu seçiyorlar.
Halbuki Jhon Denver’ın “Leaving on a Jet Plane” şarkısı 1966’da piyasaya çıktığında, uçak yolculuğu en lüks seyahat şekliydi dünyada.
Şimdilerde ise bir 737’de uçmanın fantezi örneklerinden birini Dierks Bentley “Drunk On A Plane” ile vermekte.
Hepsi güzel de, yolcuları en çok memnun eden “boş yan koltuk” seçimi neden yok.?
Sevgiler
Yorumlar Tüm Yorumlar (13)