2002’ DE THY KAPISINDAN SON KEZ ÇIKARKEN BÖYLE Mİ DÜŞÜNÜYORDUM. Kısmen. İnsan sıkıntıyı yaşadığı anda doğru düşünebilme moduna hemen geçemiyor. Her ne kadar insana göre değişken bir süreç olsa da daha sonraları akl-ı selim kişiyi doğru düşünebilme noktasına götürüyor.
SENİ TÜRK HAVA YOLLARINDAN KİMLER NEDEN ATTI? Bu sorgulamanın, yazılarımı beğenmeyen, yazılarımda yer alan özellikle THY’ nin tepelerine yönelik tenkitlerimi maksatlı gören ve siyasi görüş ile ilişkilendiren birkaç kişi tarafından yapıldığını biliyorum. Ancak haliyle yapacak bir şeyim de yok. Ben bu sitede yazı yazıyorum Sonuçta onlar da okur. Beğenmeseler de yazılarımı takip ediyorlar. Son kez bu konuyu yazıma alarak genele seslenmek istedim. Bu ara nasıl olsa Sivil Havacılıkta dişe dokunur bir konu, bir gelişme özetle bir yazının alt yapısını oluşturacak bir haber de yok. Bir taşla iki kuş vurmuş olurum diye düşündüm. Umarım bundan sonra bu mealdeki yorumları neşretmeyerek cevaplamamamı bu yorumcular yadırgamazlar sanırım.
C. KOZLU VE YUSUF BEY BENİ KOVARAK AKP’ NİN İLK THY GN. MD A. GÜNDOĞDU’ YA İYİLİK YAPMIŞLAR MEĞERSE? Konuya gülümseyerek girelim. Yine neden atıldın konusu işleniyordu satırlarda. O sıralarda bir mesaj almıştım. Hakaret içermeyen, düzgün bir Türkçe ile kaleme alınmıştı. Beni övüyor müydü yoksa “ sen bir baş belasını” kibar bir şekilde mi ifade ediyordu. Anlayamamıştım. Aradan hayli zaman geçti, Cem beye söylediğimi hatırlamıyorum ancak Yusuf Beye bahsetmiş olabilirim. Bu arada tabii ki mesajdaki ifade doğru değil. Ne teşekkür eden, ne teşekkür edilen ne de görevlendirilen biri var. Sn. Aycı’ nın bu tür saçmalıklarla ilgilenmediğini biliyorum. Eminim. O dönemde THY’ den ilk büyük grubun atılmasından ( 350 kişi) sonra, TGS’nin şekillendirilmesi çalışmaları esnasında Sn. Gündoğdu beni şirkete davet etmişti. Kendisi ile görüşmüştüm. Sonuçta, ne yapmak istediğini, niyetini biliyordum. Sordukları suale gerekli cevabı saygı çerçevesinde verdiğimi de hatırlıyorum. Mesaj aşağıda.
Muhterem Çetin Bey.
Sizin THY’ den neden atıldığınızı biliyorum. Bunu yazdıklarınızdan değil, döneminizdeki çalışanlardan öğrendim. Genel Müdürümüz, dönemimizin ilk Genel Müdürü Abdurrahman Gündoğdu adına, sizi Türk Hava Yollarımızdan uzaklaştırmış olması nedeni ile büyük teşekkürlerini Sn. Cem Kozlu ve Yusuf Bolayırlı beyefendilere duyurmam konusunda beni görevlendirdiler. Abdurrahman Beyi yaşayacağı mutlak olan büyük bir sıkıntıdan kurtarmışlar. ( bir cümle tarafımca silinmiştir.)Bende eski yöneticilerinizin irtibat bilgileri mevcut değil. Sizde vardır. Kendilerine bu anlamlı teşekkürü zahmet olmaz ise siz duyurabilir misiniz? Bende, verilen bu görevi yerine getirmiş olurum. Teşekkür ve saygılarımla.
TENKİT BİR HEDİYEDİR. BİR GERİ DÖNÜŞÜMDÜR: Bu sözler Sn. Kozlu’nundur. Sn. Kozlu ile çalıştığım süreçte kendilerinin ve Genel Müdürümüz Yusuf Bolayırlı beyin, bazı uygulamalarını fazlası ile tenkit ettiğim ve hatta açık açık eleştirdiğim olmuştur. THY’ nin tepelerinde başka yöneticiler ( örneğin bu günkü yöneticiler ) olsaydı eminim ki yaşadığım üzücü iş sonlanmasının acısını çok ama çok önceden, daha işin başlama noktasındayken tadardım.
YUSUF BEY BİR ŞAKA YAPTI. YEDİ SENE SONRA DOĞRU ÇIKTI. Ben 1996 yılında İkram Başkanlığından emekli oldum. Ve THY’ den ayrıldım. Sonra geri döndüm. Bir veda kokteyli düzenlemişti arkadaşlarım. Yusuf Bolayırlı Bey bir konuşma yaptı bu toplantıda. O zaman Genel Müdür Teknik Yardımcısıydı. Ne mi söyledi? Çetin Özbey’in kovulmadan emekli olmasına çok şaşırdım demişlerdi. Bir süre sonra tekrar döndüm Havayollarına. Sonuç dediği gibi oldu, üstelik kendisi uğurladı (?) beni.
NORMALDE İŞ DAHA BAŞINDA BOYUMA UYGUN DEĞİLDİ. Sn. Kozlu ve Bolayırlı bana dayanabildikleri kadar dayandılar herhalde. Her ikisinin de eleştiriye ne kadar açık olduğunu en iyi bilenlerden biriyim. Belki de en başta gelirim. Onlara kalsa belki bana bir süre daha tahammül ederlerdi. Ama onlara kalmadı.
Yöneticilerim için önemli olan dış etkenlerin ( siyasilerin ) hakkımdaki işlemin yapılmasındaki etkilerini net bir şekilde biliyordum. Zira THY’ nin ve üstü konumunda olan OİB’ in bağlı olduğu Sn. Bakan hakkımda yapılan işlemden 15 gün önce yüz be yüz yaptığımız görüşmede isteklerini açıklıkla ifade ettikten sonra “ Şimdi top sende istediğin gibi oyna, ya vazgeç ya da devam et. Senin açından sonucun ne olacağını artık biliyorsun” demişti. Şaşırmamıştım. Zira kendileri hiç beklemediğim bir şeyi söylemiş değildi. Ancak bu noktadan sonra planlanan işten geri adım atmak mümkün değildi. Beraber çalıştığım insanları yapılan işin doğruluğuna inandırmak ve işin arkasında durmalarını sağlamak amacı ile çok uğraşmıştım. Bu saatten sonra dönmek ve onların yüzüne bakmak mümkün olabilir miydi?
BİR BU EKSİKTİ? BU KADAR YUKARI TIRMANDIRMAYA NEDEN GEREK GÖRDÜLER ACABA? Hem ben hem de bana yakın çalışan yönetici arkadaşlarım sonucun böyle olacağını biliyorduk. Ben görevden ayrıldıktan ve THY takip ettiğim konu ile ilgili hizmeti satmaya başladıktan çok kısa bir süre sonra işlem durduruldu. BAŞBAKAN RAHMETLİ SN. BÜLENT ECEVİT’ İN, RAHMETLİ MESUT YILMAZ’ IN, SN MALİYE BAKANININ VE THY VE ÖİB’İN BAĞLI OLDUĞU SN. BAKANIN İŞTİRAKLERİ İLE YAPILAN ÖZELLEŞTİRME YÜKSEK KURULU TOPLANTISINDA “THY’ NİN 3. KURULUŞLARA YER HİZMETİ SATMASININ ÖZELLEŞTİRMENİN RUHUNA AYKIRI OLDUĞU KARARI VERDİLER. Bir önceki Ulaştırma Bakanının onayladığı, Özelleştirme İdaresi Başkanlığının süzgecinden geçmiş bu konunun daha sonra özelleştirmenin ruhuna aykırı bulunmasına kim ne anlam verir bilemem. Acaba neden ve niçin bu karar verildi ki?
SİZCE BENİ KİM KOVDU ŞİRKETTEN: Her ne ise bir süre sonra yeni Hükumet TGS Yer Hizmeti şirketini kurarak THY’ nin Yer Hizmeti satmasına uygun görüş verdi? Özelleştirmenin ruhu zedelendi mi diye sorarsanız. Cevap Hayır. TGS halen çalışıyor. Ve de konunun özelleştirmenin ruhuna aykırı olmadığı onaylanmış oldu. Yani kovuldum ama beraat ettim sonunda. Anlatımı konu hakkında yorumları ile beni üzenlerin daha kolay anlayabileceği bir şekilde sonlandırmak isterim. FARZ EDİN Kİ O TARİHLERDE BAŞBAKAN SN. TAYYİP ERDOĞAN OLSUN, KONU ÖZELLEŞTİRMENİN BAĞLI OLDUĞU BAKAN TARAFINDAN İLGİLİ EN ÜST MAKAMLARIN BULUNDUĞU TOPLANTIDA KONU KENDİLERİNE ARZ EDİLSİN. VE BAŞBAKAN YAPILAN İŞİN HATALI OLDUĞUNA İNANARAK, SEBEP OLANI VE DİRENENİ ŞİRKETTEN ATIN DESİN. VE DE TÜM KATILIMCILAR AYNI GÖRÜŞTE BİRLEŞSİN. ŞİRKETİN YÖNETİM KURULU BAŞKANI VE GENEL MÜDÜRÜ “HAYIR, ARKADAŞIMIZIN YAPTIĞI İŞ DOĞRUDUR DİYEREK ALDIKLARI TALİMATI DİNLEMESİNLER VE DE BU KONUYU TAKİP EDİP SONLANDIRAN ADAM ŞİRKETTEKİ GÖREVİNE BAŞBAKANA VE TOPLANTIDA BULUNAN VE DE KARARA KATILAN ( ? ) DİĞER BAKANLARA RAĞMEN DEVAM ETSİN. BÖYLE BİR DÜNYA VAR MI? EĞER BU GÜN BÖYLE BİR ŞEY OLAMAZ DİYORSANIZ, O GÜNDE OLMAMIŞTI. Yukarıdaki 2 paragrafı okuyunca ne düşünürsünüz? SİZCE BENİ KİM KOVDU ŞİRKETTEN? CEM BEY Mİ? YUSUF BEY MI? BİR ŞEY SORMAK İSTERİM. ŞAYET ONLAR KOVMUŞ OLSALARDI SİZLER, BU YORUMCULAR İÇİN NE FARK EDERDİ. BEYLER ONLAR ŞİRKETTEN AYRILALI 18 SENE GEÇTİ.
ARAMIZDA OLMAYANLARI RAHMET, HAYATTA OLANLARI SAYGI İLE ANARIM: Ben THY’ de hayli Genel Müdür gördüm. Sn. Agasi Şen, Sn. Selahattin Babüroğlu, Sn. Nurettin Erguvanlı, Sn. Atilla Çelebi, Yılmaz Oral, Sn. Cem Kozlu, Sn. Tezcan Yaramancı. Sn. Yusuf Bolayırlı. Biri dışında diğerleri ile akın ilişkim oldu. Beni severler veya sevmezler ben hepsine saygı duydum. Aramızdan ayrılmış olanları rahmetle diğerlerini saygı ile anıyor sağlıklar diliyorum.
Evet, uzun seneler Türk Hava Yollarında görev yaptım. Bu uzun çalışma döneminin sonunda Türk Hava Yollarındaki görevimden affedildim. Bu " THY' den kovuldum" demenin daha nazik bir şekli oluyor. Bunu da atıldıktan sonra öğrendim. Her ne kadar kovulma nedenlerimle halen iftihar ediyor ve yaptıklarımın doğru olduğuna inanıyorsam da sonuç maalesef böyle oldu.
BEN DE HİÇ HATA YOK MU? OLMAZ MI? Her ne ise; belki de bu noktaya gelene kadar, bu konuda ve başka bir diğer konuda eleştirilerimin dozunu iyi ayarlayamamıştım. Belki de eleştiriyi veya karşı çıkmayı uygun noktada kesmeyi bilememiştim. Buda ayrı bir kabiliyet tabii ki. Her insanın eksiklikleri var. Demek ki bende bundan yoksunmuşum. Arkadaşlarıma tepelerin bu konudaki düşünce ve tavrını anlatabilirdim belki. Onu da denemedim. Cem bey ve Yusuf Bey tavırları ile beni çok kez ikaz etmişlerdi. Bir insan olur verdiği ve işin yürümesini teminen beş kez imza attığı bir konu için kendi gönül rızası ile “ Ben caydım “ der mi? Onlar demez di. Muhtemelen benim nereye gittiğimi gördüler. Bunu anlamadım mı? Çok aptal biri sayılmam. Anlamasına anladım ama geri dönemeyecek kadar inatçıydım. Aslına bakarsanız dönmemem de gerekliydi. Konuya iş Türk Hava Yollarımızın ali menfaati ile ilgili diyerek girişmiştim ya. Dönseydim Genel Müdür Yar İşletme Yardımcılığı görevini yürütemezdim. İstifa edip ayrılmam gerekirdi. Bunu yapsaydım bile bırakıp kaçmış olurdum Oysaki kaçmamı gerektirecek bir suç işlememiştim. Kendisini de düşünme güdüsüne sahip bir insan davranışı değildi. Ama bana göre doğrusu buydu. Konuşmalarımda ölçüyü kaçırmış olabilir miydim? Buna hiç şüphe yok. Mutlak kaçırmışımdır.
KIRGIN OLDUĞUM TEK KONU: Bu sonucu doğuran konulara yaklaşımımdan ötürü kendimi hiç suçlamadım. İşin tuhafı beni sevdiğim kurumdan ayıranları da suçlamak aklımdan geçmiyor. Evet, halen kırgın olduğum tek bir nokta var. O da yapılacak olan bu işlemden sonra hukuka başvuracağımı düşünerek işe iade talebinde bulunmamı engellemek için İş kanunundaki bir maddeyi kullanıp Yer İşletme Genel Müdür Yardımcılığı kadrosunun organizasyondan kaldırılmasıydı. Yönetim Kurulu kararında ve bana yapılan yazılı bildirimde, iş akdimin Yer İşletme Genel Müdür Yardımcılığı kadrosunun iptalinden sonra taşımış olduğum unvana uygun başka bir kadronun mevcut olmaması nedeni ile fesih işleminin yapıldığı yazıyordu. Oysaki bana şirketi mahkemeye verecek misin diye sorsalardı “hayır” derdim ve de sözümde duracağımı bilecek kadar Cem Kozlu’nun tanımış olduğunu umuyordum. Tanımış olmaları gerekirdi. Her ne ise tepe yöneticilerime bu fikri veren insanın da sonu farklı olmadı. Onu da daha sonra işbaşına gelen yönetim bir süre kullandıktan sonra dışladı. Veya emekliliğe zorladı. Belki de kendi arzusu ile emekli olduğu görünümü verildi. Her ne ise, ona da kızgın değilim, Zira onun da görevi yönetimin kararını en düzgün şekilde uygulanabileceği alt yapıyı oluşturmaktı. Bizimkilerin yaptığı bu büyük hatayı Abdurrahman Gündoğdu kısa bir sürede düzeltti. Genel Müdür Yer işletme Yardımcılığı kadrosu yeniden ihdas edildi. Ve de bu şekilde benim üstlerim Sn. Gündoğdu’ ya doğru bir işlem yapması için gerekli alt yapıyı hazırlamışlardı.
HER İŞTE BİR HAYIR VARMİŞ: Yine de her işte bir hayır aramak gerek. THY’ den dışlandıktan kısa bir dönem sonra hükumet değişti ve de gelenler selamünaleyküm 350 yöneticiyi işten attılar. İyi ki ben daha önce atılmışım. Gelen yöneticilerin tarzını gördükten sonra her işte bir hayır var sözü bana daha anlamlı gelmeğe başladı. Çok ağırıma giderdi, hatta hazmedemezdim doğrusu. Bu bakımdan Yöneticilerime teşekkür borçluyum.
TEFTİŞ KURULUNDA SORUŞTURULMAM. Sık sık ifade edilen hakkımdaki teftiş kurulu raporunu ise ben görmedim. Şayet böyle bir rapor mevcut olsaydı işten ayrılırken bana sosyal haklarımı öderler miydi? Sizlere bunu söyleyenler mi yapmış bu tahkikatı? Acaba neden bu rapor size gösterilip rezil edilmedim. Sakın kimse iş ahlakı ile ilgili falan demesin. Üstlerime sorabilmeniz mümkün olsa benim için “ hırsızlık yaptı, şirketi zarara soktu, vb. bazılarını sevindirecek şeyler söylemeyeceklerdir. Eminim hem Sn. Kozlu hem de Sn. Yusuf Bolayırlı çok iyi bir yönetici olmaları bir yana bir insanın sahip olması gereken tüm insani vasıflara sahiptirler. İnsandırlar. Kimseye çamur atmazlar. Tabii ki onlarında her insan gibi hataları olmuştur. Ama her zaman artıları fazlası ile ağır basmıştır.
QUALİFLAYER: Bahsedilen diğer Qualiflyer işbirliği konusu yaşanmış ve bitmişti. Görevden affımın o konu ile ilgisi yok. Zira ondan sonra uzun bir süre ( 2 sene ) çalıştım şirkette. Kaldı ki o konuda verilen karar Türk Hava Yollarının kararıydı. Dış müdahale yoktu. Hata yapıldı. Ve de hatadan THY’ nin zararı olmadan dönüldü.
KARAR TARAFIMA NASIL TEBLİĞ EDİLDİ: Bu da önemli mi diyeceksiniz. Bunu 211’ lere sorun. Onların yaşadıkları ile karşılaştırın. . Bir cuma günü saat 18.00’ de ofisimde iki arkadaşımla otururken Genel Müdürümüz geldi ve yönetim kurulu seninle yollarımızı ayırma kararı verdi, OIB onayından sonra karar yürürlüğe girecek. Önümüzdeki hafta istersen işe devam edebilirsin, arzu etmemen halinde izinli sayılacaksın dedi. Sonuçta bir hafta boyunca işe hiçbir şey olmamışçasına devam ettim. İhalelere girdim, ünite konuları ile ilgili onaylar aldım vb. Bir hafta sonra veda ederek kapıdan yanımda güvenlik çalışanları olmadan, odamdan neler aldığım kontrol edilmeden çıktım. Ve de şirketin aracı son kez beni evime götürdü. Şirkete uzun seneler hizmet vermiş olan bir çalışan ile yollar ayrılacaksa sonunda böyle ayrılmalıydı. Ve de öyle oldu. Bu dönemde THY’ den mesai saati sonlandıktan sonra aldıkları bir mesaj ile işten çıkartılanlarını öğrenen çalışanların ertesi gün şirketin ana giriş kapısından eşyalarını almak için bile içeri sokulmadıklarını ve bu çirkinliği pencereden tepkisiz seyreden bazı günümüz çalışanlarının bunu da anlayabileceklerini zannetmiyorum.
İYİ Kİ O DÖNEMDE BU İNSANLARLA ÇALIŞMIŞIM: Tüm Her ne ise beni THY’ den dışlayan bu iki insan ile çalışmış olduğum için mutluyum. Çok iyi günlerim geçti onlarla. Güzel anılarım var. Bunları bir kitapta toplayacaktım ama eşim ağırlığını koydu ve vazgeçtim. İşte bu anılardan biri. AEA ‘ ya üye Havayollarının Genel Müdürler toplantısı İstanbul’ da’ yapılıyordu. Organizasyonu hali ile THY yapıyordu ve bende Tanıtma ve Halkla İlişkiler Başkanıydım. Şirket veda yemeğinin Hilton vb. benzeri bir beş yıldızlı otelde yapılmasını düşünürken bu organizasyonu Taksimde bulunan rahmetli Ercüment Batanay’ ın mekânında organize etmiştim. Cem beyin mekâna girip atmosferi görünce yüzünün aldığı hali hiç unutmam. Resmen meyhaneydi toplandığımız yer. Hiç unutmam bir de şarkıcı vardı. İsmi Dr. Cem. Hiç unutmam Dr. Cem’i sahneye ben davet etmiştim. Her ne ise Cem Bey Ankara’ya gitmeye mecbur olduğundan misafirlerden müsaade istedi ve erken ayrıldı. Giderken elimi de sıkmadı. Veda da etmedi. Bir karış suratla gitti. Cuma akşamıydı. Pazartesinden önce beni görevden alamaz düşüncesiyle işime devam ettim. Davetliler sabahın saat beşinde halen oturuyor ve eğleniyorlardı. Ayrılırken hepsi ayrı ayrı teşekkür etti. Herkes mutluydu. Ankara dönüşünde Cem Bey çağırdı. İyi kötü ne olacağını tahmin ediyordum. Meğer misafirlerimiz kendisine organizasyon için teşekkürlerini iletmiş ve son gece için mutluluklarını ve çok eğlendiklerini ayrıca ifade etmişler. Cem beyin söylediği şuydu “ tam seni görevden almaya karar veriyorum. İşte o zaman öyle bir iş yapıyorsun ki işe seninle devam etme durumunda kalıyorum” Yine de tüm organizasyon ve son gece için Cem Beyin teşekkürü içtendi”
SIK SIK GÖRÜLMEYEN BİR YARADILIŞ: Cem Kozlu THY’ den ayrılıp politikaya atılıyordu. Bu işi bir türlü içime sindirememiştim. Bence ona göre bir iş değildi. Herkes başarılar dileyip alkışlarken kendisine bunu ifade ettiğimi hatırlarım. Cem Bey’ e bir veda yemeği organize etmiştik. Ben salonun diğer tarafındayken gördüm ki Cem Bey eşimle konuşuyor. Sordum eşime. “ Neval hanım, burada gördüğünüz herkesle çok iyi anlaştım. Bir tek eşiniz dışında. Ama THY’ ye o kadar bağlı ki, yine de bu günlere beraber gelebildik “ demişler.
Peki; neden mi yaptık bunları? İki kelime ile ifade edersek, bu aralar hayli zor görünen "aidiyet duygusu" en önemli nedendir. Daha açık bir deyişle "şirket sevgisi" bazen insanı bu yola itiyor. Evet, insan bazen bu duyguya kapılıyor ve de kendisini bile düşünemiyor. Buda insanın yaradılışı ile ilgili olsa gerek. Yukarıda anlatılan konularda boyumuzu aşarak verdiğimiz uğraşa rağmen, yapılan ucuz ve hatalı yorumların yarattığı sıkıntı nedeni ile sizlerle bunu paylaşıyor ve hakkımda verilen karar nedeni ile üstlerime kırgın olmadığımı, onlara saygı duyduğumu söyleyebiliyorum.
BENİ ANLAYAMAMAKTA HAKLISINIZ. Evet, şu anda Türk Hava Yollarında görev yapan ekibinizde bu yaradılışta olan kimse yok mu? Şayet mevcutsa onlarda da aynı veya benzeri davranışlarını görmüşsünüzdür. Bu takdirde eminim ki anlattıklarımı yadırgamazsınız. Eğer böyle birileri etrafta mevcut değilse eksiği olup fazlası olmayan bu anlatıma inanmamanız doğal. Bunda da haklısınız. Zira insanlarda gördüğü, yaşadığı şeylere daha kolay inanma güdüsü var.
SİZLER İÇİN ÜZGÜNÜM.
Yorumlar Tüm Yorumlar (29)