Yeşilköy’ de sekiz, on kişi bir arkadaş yemekteydik. İştirakçilerden birinin akrabası olan beyefendi herhalde karşımda oturuyor nedense bana dik dik bakıyordu. Bir saat sonra gelip yanıma oturdu ve yazılarımla ilgili bir hayli fazla tenkidi kucağıma bıraktı. Meğer Türk Hava Yollarından ayrılmış. Söz döndü dolaştı ve malum 211 kişi de, onlarla ilgili yazdığım yazılara kilitlendi.
Ben de THY’ den ayrılmış olan bu yöneticiye başlıktaki suali sordum. Cevap şaşırtıcıydı. “ Söz konusu personelin işten mesnetsiz bir şekilde çıkartıldığı ortada ve işlemi takip eden ilk gün herkes bunu anlamıştı. Bu çalışanların Fetö ile hiçbir ilgisi yokken yönetimce öyle lanse edildi. İnsanlar kötü günler yaşadılar. Daha sonra yerel mahkemelerde açtıkları davayı kazandılar. THY tabii ki itiraz etti. Konu Yargıtay’a gitti. Ne tuhaftır ki Yargıtay davayı usul yönünden inceledi ve Türk Hava Yolları davayı kaybetti.( Konuşmada bu bilgiyi ben verdim ) Tabii ki çalışanların işe iadeleri THY tarafından kabul edilmedi ve mahkemenin uygun gördüğü tazminatlar ödenerek dosyalar kapatıldı. Evet; Devlet kademeleri bu konudaki hatasın düzeltti ve kusursuz bulunanları işe tekrar kabul etti ve bir anlamda mevcut hatayı onardı. Siz THY üst Yöneticilerinin yerinde olsanız, kalkışma ortamının karışıklığına ilaveten o süreçte bu konu ile ilgili olarak hiç bir sorgu ve suale muhatap olmayacaklarının bilinci ile yalnız “ bizden değil ” diye damgaladıkları çalışanları işten atılmak üzere listelemeleri çirkinlik ötesi insafsız bir davranış. Siz olsanız bu mahkemeleri kazanmalarından ve de suçsuzlukları açık ve net olarak belirlendikten sonra tekrar işe alır mısınız? Aldınız farz edin onları nasıl yöneteceksiniz? Buna ilaveten uzun senelerdir
THY Yönetimlerince bu konuda o kadar hatalı davranışlar sergilendi ki, neredeyse Türk Hava Yollarını mahkemeye veren tüm çalışanlar açıkları davaları kazandılar, Söz konusu olan gruba işe tekrar kabulleri konusunda uygulanacak bir ayrıcalığın “ emsal teşkil edeceğini ” de haliyle düşünmüşlerdir. Ben 2003 sonrası Türk Hava Yollarına girmiş biriyim. Acaba hiç bu 211’lerin kaç tanesi 2003 öncesi işe giren çalışanlardır? Hiç baktınız mı? Buna bakarsanız yapılan tensikatın Fetöculere yönelik olmadığını anlamak ve görmek zor değil. Türk Hava Yollarını çok sevmem, yönetiminin bariz hatalarını söylememe engel değil. Bu kez ortamın karışıklığından istifade ile kimsenin dönüp ne yaptıklarına bakmayacağına emindiler Ve de öyle oldu. .Genel Müdür kalan kırıntıları temizledi. Hepsi bu.
Çalışanlardan biri böyle söylüyordu. Üst yöneticilere yönelik “ İnşallah çocuklarından çekerler ” bedduasını bu kadar duymamıştım diyordu. Sohbette dinleyiciydik. Tek kelime etmedik. Ve de konu ile ilgili konuşma bu noktada sonlandı. Düşündüm de aslında benim yazdıklarımda anlatılandan farklı değildi. Farklı falan değil, tıpa tıp aynıydı. Neden tenkit aldığımı anlayamadım. Sormadım da. Bunları dinledikten sonra gerisi önemli değildi.
Şirketin Genel Müdürüne onayı için bir liste götürürler. Listeye bakar Sn. Yönetici. Bir de ne görsün. Daha önce çalıştığı şirketten bizzat getirdiği ve de üzerine titrediği bir çalışanı da yazmışlar sunulan listeye. Emir kesin. Bu adamı hemen çıkartın listeden. Yerine ise başka birini yazın. Emir kulları talimatı yerine getirirler ve de karpuz seçer misali birini koyarlar listeye. Zaman geçer. Genel Müdürün tavassutu ile adı bu listeden silinen zat açık açık Fetö suçlaması ile yeniden çıkartılır işten. Genel Müdür bu kez bir şey yapamaz. Zira belirleme şirket dışı etkili ve yetkililer tarafından yapılmıştır. Bu kez onu kurtarmaya çalışmak “ onunla aynı görüşte olduğunun” göstergesi hatta itirafı sayılabilir. Evet; olan ilk listeden çıkartılan bu adamın yerine yazılmış olan kimseye olur. Vah gidene. Peki, bu Sayın Genel Müdür, devleti aldattığı bir tarafa Yönetim Kurulu Başkanını da, Yönetim Kurulu üyelerini de aldatmış sayılmaz mı? Ve de aynı yöneticinin daha önce tanıdığı ve bahis konusu liste kapsamına girip iş akdi feshedilen ve kendisine bunun nedenini sorma imkânı bulan bir çalışana “ Bu konu tamamı ile benim dışımda “ demesinin kendisi ile ilgili yapılacak olan bir karakter tahlilini nasıl şekillendireceğini düşünün lütfen. ?
İşten çıkartılanlar tabii ki Türkiye’mizde en geçerli yöntem olan torpil müessesesine başvurur geri dönmek için. Yukarıdaki anlatımda belirtilen eski mağdur (? ) yöneticinin de söylediği gibi kurumdan çıkarılanlardan birinin geri alınması emsal teşkil edecek ve tepeler torpil sağanağına tutulacaktır. Ama hesap öyle değildir İşten çıkartılanların listesi ( isimleri ) açık açık yayınlanmamıştır. El altından falanın yeğeni, filanın kardeşinin çocuğu olan 1, 2 kişi kimseye açık vermeden geri alınır. Demek ki bu işler yalnız Türk Hava Yollarında olmuyormuş. Tabii ki bunlar bir duyumun anlatımıdır. Doğrumudur dersiniz? İnşallah değildir. ( ? )
Evet; Devlet, Fetö’ den ötürü işten atıp, suçsuzluğu saptananları tekrar eski işlerine döndürüyor. Türk Hava Yolları yetkilileri ise Fetö, bahanesi ile ( bu fırsattan istifade ederek) şirketten uzaklaştırdıkları insanlara Mahkemenin belirlediği miktardaki ödemeyi “ devlet kesesinden ödüyor ve o iş kapandı diyor. Genel Kurullarda kimse bir şey soramıyor. Kabul edenler ( 1 ) Kabul etmeyenler ( 131 ) Kabul edilmiştir. Bu oyun orada da oynanıyor.
211 Kazazede ile ilgili bir başka anlatım. 211 kazazede GİSAD binasına çağırıldığında sanki Türk Hava Yollarına mevcudiyeti herkes tarafından bilinen Fetöcüleri bu 211 kişi doldurmuş gibi terörist muamelesi yapıldığını, Şirkete 20 yıl emek vermiş insanların tuvaletlere dahi sokulmadığını, tüm çağırılmalarına rağmen hiç bir müdür ve başkanın kazazedelerin toplandığı alt kata inmeye cesaret edemediğini söylüyordu.
Dönemin basın sözcüsüne hem 211 kişinin hem ailelerinin defalarca “bu insanların iş akitlerinin Fetöden değil işletmesel gereklilikken dolayı feshedildiğini " belirten bır açıklama yapması konusunda defalarca rica edilmesine rağmen kılını dahi kıpırdatmadığını yaşayanlar bunu hiç bir zaman unutmayacak. Tabii ki bu açıklama yapılamazdı. Şayet yapılsaydı Hükümet Fetöcülerin işten uzaklaştırılmalarına ilişkin hamleyi de THY Yönetiminden bekleyecekti. THY’ nin tepeleri ise atılan bu adımla Fetöcüleri uzaklaştırma talimatını şeklen yerine getirirken başta 2004 öncesi Türk Hava Yollarına girenler olmak üzere kurtulmak istedikleri diğer çalışanları da listeleyerek konuyu yağdan kıl çekercesine ve hiçbir suale muhatap olmadan halletmeyi planlamıştı. Ve de öyle yaptılar. Bu çalışanların tüm beddualarının THY tepelerinin üzerinde olduğunu hissediyorum. Sakın bir boş çuval saçma sapan bir yorumla bunu yalanlamaya kalkmasın. Şahitleri yaşıyor. Birlikte çalıştıkları personelden utanan ( daha doğrusu korkan ) yöneticiler de bu sahneyi anlatıyor. Acaba kimden emir aldılar dersiniz?
THY Hukukçularının mahkemede yaptıkları savunmalarda şirketin zararda olmasından ötürü tensikat yapma durumunda kaldıklarını söyledikleri anlatılmıştı birisi. Oysaki: THY’nin faaliyet raporlarındaki rakamlar pek aynı şeyi söylemiyordu.. 2016 yılının 6 aylık raporuna baktığınız takdirde Haziran ayı sonu itibarı ile Türk Hava Yollarındaki çalışan
adedinin 23.997 olduğu görülecektir. Bu rakama Temmuz ayında iş akitleri feshedilen 211 personel tabii ki dâhildir. Aynı senenin 9 aylık raporuna bakıldığı takdirde Eylül ayı sonunda çalışan miktarının. 24,182 olduğu
görülmektedir, Bu rakama tabii ki Temmuz ayında THY’ den uzaklaştırılan 211 kişi dâhil değildir, Aynı senenin Aralık ayı raporunda ise senenin 24.123 istihdamla noktalandığı görülecektir. Aradaki 59 kişiden ibaret olan ( - ) farkın normal personel devir sonucundan kaynaklandığını düşünmek ve neticeten çıkartılan personelin yerine yenilerinin alındığını söyleyebilmek mümkün. THY sistemdeki normal personel devir hızının ( 0 ) olduğunu ifade etse bile yine de kadroya 152 kişinin alındığı görülür. Tabii ki hesaplama böyle değil. Peryön’ün araştırmasına göre Hizmet sektöründe yıllık personel devir hızı ortalama % 13-14. Biz THY için bu ortalamayı % 4 kabul edelim isterseniz. Evet; THY bu 211 kişinin yerine aldığı insanlarla kadrosunu süratle takviye etmiştir. Sonuç; Bundan önceki Genel Müdür şirkette 2003 öncesi işe girişli olup şirketten uzaklaştırılmaları başka bir bahara bırakılmış olan kırıntıları bu vesile ile temizlemiş oldu. THY raporlarından alınan bu rakamlar size ne anlatıyor. Farklı şeyler mi söylüyor bilmiyorum. Evet: aynı faali yet raporlarının Finansal durum Net dönem karı hanelerine bakarsanız bu konu ile de bilgi sahibi olabilmeniz mümkün. Bunların hepsinin 211 kişinin iş akitlerinin feshinde şirketin haklılığını göstermek için yapılan uydur kaydır savunma denemeleri olduğu açık.
Geçenlerde Airporthaber’ de bir haber gördüm. “Hava İş Sendikası'ndan flaş adım; 211 kişi için bir umut.” Evet; geç kalınmış ama yerinde bir karar” . İnşallah samimidir. Türk Hava Yollarına kalırsa onların hiçbir şey yapacakları yok. Haklarını ödedik falan filan. İnşallah diyelim ve Hava-İş’e bu konuda başarılar dileyelim.
211’LERİN VE AİLELERİNİN DAVETİNE RAĞMEN ALT KATA İNEMEYEN YÖNETİCİLER
Yöneticinin dürüstlüğüne inanmak gerek. Yöneticinin tarafsızlığına inanmak gerek. Yöneticinin gördü ve bilgisine inanmak gerek Yöneticinin insani duygularının gelişmiş olduğuna inanmak gerek, Yöneticinin tecrübesine ve iş konusundaki bilgisine inanmak gerek.
Evet, 211’ lerin THY’ne işlemlerin bitirilmesi için çağırıldıkları zaman iş akdi feshedilen çalışanların yaptıkları davette rağmen bir alt kata inmeğe çekinen, korkan bu korkaklar yönetici sayılırlar mı? ? Üstler tarafından atanmış olmak hemen yönetici olacağınız anlamına gelir mi? Bizim ki basit bir seslenişten öte değil.
Evet, seçilen insanın ismi organizasyon şeması içinde mevcut olan o boş kutunun içine yazılır. Seçilmişin maaşı ve kendisine tanınan sosyal imkânlar artar, sekreteri olur belki, emrinde bilmem kaç kişi çalışır. Vb, vb
Seçilen bu insan şimdi yönetici olmuş mudur? Bana göre hayır.
İşte bizim yöneticilerin bazı özellikleri. Çok daha uzun bir liste yapmak mümkün, ama kısa kesmekte fayda var.
Kayırmacılık çalışanların bir patronda görmek isteyecekleri son şeydir. - Adalet duygusundan yoksun olmak bizdeki türün türün değişmez özelliği. Bizimkilerde mevcut mu? Fazlası ile. Dalkavukların bir yerlere geldiğini görmek, başka bir deyişle onları terfi ettirmek çalışanda çok derin bir hayal kırıklığı yaratır. Hem patrona hem de şirkete olan güveni sarsar ancak bu bozuk karakter bundan bihaberdir. Ben yaptım oldu, der çıkar işin içinden.
Bu türler yasal haklara karşı duyarsızdır. Çalışanın Kişilik haklarına saldırma gibi kötü huyları vardır.
Çalışanı motive etmeyi, performansını arttırmayı beceremez, iyi bir personelin işten soğumasına, verimsizleşmesine sebep olur. Farkında mıdırlar? Umurlarında değildir.
Bir grup içinde ayrı fikirleri yönetemez. Çalışanına güven duymaz, ona sorumluluk vermez. Zor bir koşulla mücadele etmeye cesaretli değildir. Çalışanlarının haklarını üst yönetime karşı savunma cesaretleri yoktur.
Çalışanına suçlamalar ve yorumlar karşısında cevap verecek zaman tanımazlar. Çalışana gözdağı verir, tehdit eder.
Mobbing uygular. Sorun çıktığında ortadan kaybolur, çalışanına sahip çıkmalar.
Peki; bu karakterdeki seçilmiş insan nasıl ve ne zaman yönetici olacaktır? Ona bağlı olarak çalışan personelin onu benimsedikleri, ona, tecrübe ve bilgisine güvendikleri, arkasından gidilmeye değer güvenilir bir insan olduğunu anladıkları ve buna inandıkları zaman. Evet, süreç böyle gelişiyor. Dolayısı ile bizim şeytanlar hiç bir zaman yönetici olamayacaklardır. Kabul görmeyeceklerdir.
Eğer Organizasyon şemasındaki varlığı astlarınca onaylanmaz ise, o insan üstlerince kendisi için belirlenen noktayı şeklen doldurmaya memur edilmiş bir müşavir olarak kalır. Birkaç uydu menfaatperest ve yalaka dışında çalışanlar onun yöneticiliğini kabul etmeyecektir. Ne tuhaf değil mi? Kurumun sahibinin veya vekilinin görevlendirmesinin yeterli olmadığını ve yönetici olabilmek için astların onayının gerekliliğini konuşuyoruz. Bu yaklaşımın doğru olup olmadığını tespit için etrafınıza bir bakmanız yetecektir. Doğru açıdan bakabildiğiniz takdirde etrafınızdaki kutu doldurmaya memur müşavirlerle yöneticilerin ayırımını yapmanız hiç de zor olmayacaktır. Üzücü ama unvanı ne olursa olsun organizasyon kutuları içerisinde bu müşavirlerin varlığını hissetmeniz ve onları kutularının içerisinde “ var gibi yok ” formatında sakin sakin otururken görmeniz mümkün. Artan maaş ve yan menfaatler o türler için yeterlidir. Bende oturmuş, çalışanların yanında yer almadılar, bir alt kata inme cesaretini gösteremediler diye dert anlatıyorum. Onların derdi aşağı çalışanın yanına inmek değil. Yukarı, tepelere tırmanıp, oradakilere yapılan işlemin ne denli doğru olduğunu anlatmak ve de iyice şeytanlaşmak.
Tabii ki tüm yöneticilerimiz böyle değil. Şeytan görünümünde olmayanları, insan görünümünde olup insan gibi davrananları tenzih ediyorum.
Yorumlar Tüm Yorumlar (59)