Stefan Green’in aşağıdaki Tweet ‘ini görünce aklıma Hava-İş Başkanının TBMM Başkanını ziyareti ve Avukat Serdar Uygun ile Hava İş Kanunu taslak çalışmasını 2017 yılı Ekim ayının son haftasında Sn.İsmail Karamana sundukları geldi. Hani hatırlarsanız bayağı bir tartışma konusu olmuştu. Sendika Başkanının kanun teklifi sunma yetkisinin olmadığı vb...söylenmiş durmuştu.Yetkililer bir şey yapmayınca yetkisi olmayanlar mecburen sahneye çıkıyorlar. Evet; aradan bir sene on ay gibi bir süre geçti. Sayın yetkililer bu konuda ne yaptılar. Sivil Havacılık yetkililerini de davet ederek Mecliste bir komisyon kurup yeni bir taslak çalışması mı yapıyorlar? Devletin en tepesine yakınlıkları ile övünen şirket ve sendika yöneticileri bu konunun ele alınması için süratli adımlar atılması konusunda kişisel imkânlarını neden kullanmazlar? Vb.Vb.. Lafa geldi mi çok.
Gelelim Stefan Green’in ( Mustafa Sarıyer ) Tweet’inde ne dediğine. Ve de bu konuya neden girdiğine. ( #sivilhavacılık most dangerous jobs. Despite the danger of infectious disease, terrorism, atmospheric radiation, cabin pressure, and more #86yıldır Civil aviation sector employees in our country do not have professional laws. #pilot#kabinmemuru I just want a retweet.
Translated from Turkish by #sivilhavacılık en tehlikeli işler sınıfındadır. Bulaşıcı hastalık riski, terör, atmosferik radyasyon,kabin basıncı ve daha birçok tehlikesine rağmen #86yıldır Ülkemizde sivil havacılık sektörü çalışanlarının meslek yasaları yok. #pilot #kabinmemuru Bir retweet istiyorum sadece. Translated from Turkish by Mustafa Sarıyer.)
Stefan Green’in (Mustafa Sarıyer ) bu konuya girişi ise, El-Al, JFK Tel aviv uçuşunda bir yolcudan aldığı virüsün etkisi ile bir kabin memuru yaşamını yitirmesinden kaynaklanıyor. EL Al durumu süratle İsrail sağlık otoritelerine bildiriyor ve bunun üzerine Sağlık Bakanlığı o uçuşta bulunup enfekte olan ( özellikle ateşlenen ) ekip ve yolcuları sağlık merkezine davet edip kontrolden geçirerek konuya büyük bir ciddiyetle eğiliyor.
Gelelim bizdeki uygulamaya THY’ de en son yitirdiğimiz Kabin Amiri rahmetli Mustafa Kendirci’nin hangi uçuştan sonra rahatsızlandığı bile açıklanmıyor. Sağlık Bakanlığımız da konudan tamamı ile bihaber. Kaldı ki yolcular bir tarafa o uçuşu yapan ekibin bile kontrolden geçirilip geçirilmediğini de bilemiyoruz.
El-Al’in ve İsrail sağlık otoritelerinin bu konudaki davranışlarını örnek almalıyız. Hepimizin üzerinden tesadüfen yaşıyoruz düşüncesinin silinmesi gerek. Bu tür hareketler insan hayatına verilen önemin göstergesi değil mi?
Allah saklasın ama farz edelim ki, uçakta seyahat eden bir yolcu da sıtma virüsünü almış ve döndükten bir süre sonra hayatını kaybetmiş olsun. Ve de yolcunun ailesi yakınlarının bu virüsü yitirilen THY görevlisinden aldığını düşünerek konuyu hukuka taşısın. THY Yolcuya da uçuyorum ama tüm sorumluluk bana ait diye bir belge imzalatmadı ya. Ayıklasın THY pirincin taşını. Evet, dua ederiz. Allah bizi her türlü kaza ve beladan uzak tutsun diye. Tutmasına tutar da, bizlerin gerekli tedbiri almasından sonra.
Evet, tepelerin yakını olan THY ve Hava İş yöneticileri. Bu konu için yetkililerin harekete geçirilmesini sağlayabilirsiniz. Hiç olmaz ise bunu yapın.
THY: İnsanlık Sivrisineği Yenecek. ( 2 ) Vah Gidenlere.
Şu anda kaptan pilot Mehmet Tezkan Acıbadem Hastanesinde sıtma nedeni ile tedavi görüyor. Dün kendisi için kan aranıyordu. Umarız ve temenni ederiz ki bulunmuştur ve de dileriz ki kısa sürede sağlığına kavuşur ve aramıza döner.
Yitirdiğimiz THY Kabin Amiri rahmetli Mustafa Kendirci ’yi geçtiğimiz haftaki yazımda konu başlığı yapmıştım. Enteresan yorumlar aldım. Bir okur “ Bak yazdığın yazıya ne kabinden ne de pilotlardan destek var. Sen haybeye yaz dur.” diyordu. Aslında söylediği doğruydu. Son dönemlerin ez az okunan yazısı olmuştu. Hissedilir bir destekte yoktu. Her ne ise Mustafa Kendirci kardeşimizin en son Afrika’ da nereye uçtuğunu sordum okurlara. Cevap gelmedi. Yine bir okur “ Siz kimsiniz. Size neden vefat eden iş arkadaşımızın uçuşları için bilgi verilsin?” şeklinde bir cevap yazdı. Kendisine Saklayacak bir şey mi var diye seslendimse de tabii ki tık yok. . Bu bilgi nereden alınabilir? Eski adı Ekip Tahsis olan üniteden ki onlardan çıt çıkmaz. Bir de o uçuşu birlikte yaptıkları kabin ve kokpit ekibinden. Şirketten herhangi biri cevaplasa bile kabak birlikte uçtukları arkadaşlarının başına patlar. Bu açık. Dolayısı ile bu durumu, sessizliği anlamıyor değilim. Ancak bir arkadaşımızdan aşağıda yer alan ve de çok şey anlatan yorumu aldım. Güvenlik önlemi olarak yorumun girişindeki 5-6 kelimeden oluşan giriş cümlesini sildim ve yorumu sayfamdan kaldırarak buraya aldım.
1.Sıtma için alınan kitleri kimse kontrol etmiyor. Yılda 1, bir kâğıda mesuliyeti aldığımıza dair imza atıyoruz o kadar. İsterseniz gidip sinek ilacı, mat ve dezenfektan alabiliyorsunuz. Ama o ilaç belki de sineklerden daha zararlı, buna bakan kimse yok. 2- Afrikalar yatı olarak devam ediyor. Personeli korumak amacıyla git-gel gibi bir durum zuhur edilemez burada. Dikkat edilen tek konu mesai durumu, yettiği surece her yere gidilir her yatı yapılır. 3- Kaptan-Kaptan uçuşlar son hızıyla devam ediyor. Bilinenden çok daha yoğun sakilde. 4- Kuzey Afrika yakin olduğu için genelde git gel seklinde icra ediliyor, sorun orta farikada. Gitmediğimiz meydan kalmadı, 24-48-72 saatlik yatılar var. İç karışıklıklar ve hastalık riskleri söz konusu alınan tek önlem otelden dışarı çıkmayın, bundan öte bir önlem yok. Otel odalarında hala cibinlik ısrar ederseniz veriliyor. 5- Ve son olarak sadece hakka kavuşursak açıklanıyor, hasta olanlar değil.
Oysaki derdim çok basitti. 2015 yılında Afrika’da kaptığı sıtma hastalığından ötürü hayatını kaybeden Kabin Amirimiz Selda Durmaz’ ve bunu takiben sıtmaya yakalanarak tedavi gören iki kabin personelinin ardından THY harekete geçmiş ve bir dizi tedbirler almıştı. Beyanlarına göre sıtma riskini % 50 oranında azaltacak olan bir tedbir uygulamaya konulmuş ve ADDİS ABABA (ADD) ve ABUJA (ABV) seferlerinin Temmuz ayı programında git-gel olarak icra edileceği bildirilmiş ve ayrıca diğer Afrika seferlerinin de git-gel olarak düzenlenmesi çalışmaları devam etmekte olduğu kokpıt ve kabin personeline duyurulmuştu. Sormak İstediğim yalnız buydu. Bu seferler ilan edildiği üzere aynı formatta git gel şeklinde icra ediliyor muydu? Bunun cevabı evet ise, konunun uzatılmasına bir neden kalmayacaktı. Ancak aklınca şirketini korumak isteyen bir çalışanın “sana neden bilgi verilsin ki “ sözü ve saklanacak bir şey mi var cevabım umarım bir şeyler anlatıyordur. İllaki bir şey söylemek şartmış gibi, düşüncesizce yapılan bu yorum üzerine konu hakkında biraz daha düşünmenin yerinde olacağı değerlendirilmiştir.
Evet; yukarıda belirtilen bu iki istasyona yapılacağı belirtilen git gel seferler Selda Hanım kardeşimizin vefatından birkaç ay sonra “ nasıl olsa unutuldu ” düşüncesi ile yatıya dönüştürüldü mü? Her ne kadar personele yapılan duyuruda seferlerin Temmuz ayında git gel yapılacağı belirtiliyorsa da diğer Afrika noktalarına yapılan seferler için de aynı çalışmanın sürdürüleceği ifade ediliyor. Nasıl olsa biat kültürünün aslanları tepelere sual sorup cevap istemiyor/ isteyemiyor. Bunun cevabı evet ise, yani seferler yatıya dönüştü ise personele yapılan duyuruda belirtildiği üzere alınan tedbir ile sıtma riskinin % 50 azaltılması sözü lafta kalmış oluyor, Hele hele rahmetli Mustafa Kendirci kardeşimiz vefatından bir süre önce bu istasyonlardan birine uçmuş ise Kendirci ailesinin THY’ ye soracak bir şeyleri mutlak olacaktır. Haksız da sayılmazlar
Bildiğim kadarı ile kokpit ve kabin ekibi mensupları Türk Hava Yollarına girdikleri zaman şirket ile karşılıklı olarak imzaladıkları sözleşmede şirketin uçtuğu / uçacağı noktalara yönelik görevlendirmelere riayet edecekleri ( değişik bir cümle olabilir ancak mealen böyle olması gerek ) maddesi mevcut olmalı. Mutlak ki işverenin iş görene karşı sorumlulukları maddesinin de aynı sözleşmede bulunuyor olması gerekir. Aslında bu sözleşmeyi okumak için tanıdıklarıma başvurdumsa da imzaladıkları sözleşmenin bir nüshasının kendilerinde bulunmamasına hayret ettim. Uçuş öncesi çalışanlara imzalatılan sorumluluğun kabulüne ilişkin yazı, THY’nin üzerine düşeni yapması durumunda bir anlam taşıyacaktır. THY’nin bu konudaki sorumluluğunu, uçuş uçulan noktadaki istirahat sürecinde vuku bulacak olan bu tür bir olayda tüm sorumluluğu kabullendiğine ilişkin bir belge imzalatarak ve de görevlendirilen uçucu personele dezenfektan, sinek kovucu dağıtarak çalışanların omuzlarına yüklemesinin insancıl bir davranış olarak değerlendirilmesi mümkün değil. Kaldı ki bazı koşullarda bu tür sorumluluğu üstlenme belgelerinin hukuki olarak hükümsüz sayılması da olası. Çalışan bu ikinci belgeyi hangi şartlarda imzalamıştır acaba? Sonuçta Hukuk mantık ile yakından ilintili bir bilim dalı. Evet; farz edelim ki, uçucu ekip ( Kokpit ve kabin ) bu belgeyi imzalamaktan imtina etti. Ya sonrası? Evet, ya sonrası? İnsanlar işleri için, işlerini kaybetmemek için neleri göze alıyorlar düşünebiliyor musunuz?
Yazıda Air France’dan konuya ilişkin ne gibi bir önlem alındığı konusunda bilgi sorulmasında fayda olduğu belirtilmişti. Bu konuda THY ne yaptı bilemem ama bu bilgi talebi AF’ a bir kuruluş tarafından iletilerek bilgi talebinde bulunuldu.
Yalan Söylemek Alışkanlıktan İhtiyaca Dönüşürse.
Teyit.Org sistemini duymuşsunuzdur. Teyit.org yaygın bilinen yanlışlardan, sosyal medyanın gündemine oturan şüpheli bilgilere, medyanın gündeme getirdiği iddialardan, şehir efsanelerine birçok alanda doğrulama yaparak internet kullanıcılarının doğru bilgiye ulaşmasını sağlamak için çalışıyor. Bu adresin ANALİZ bölümüne girip LİSTE bölümünü tıklarsanız karşınıza çıkacak ibret tablosunu görüp yalan – yanlış haber konusunda hangi noktada olduğumuzu göreceksiniz. Şu an için değerlendirilen 929 haberin 817’nin yanlış ve yalnız 112’sinin doğru olduğunu görmek insanlarımızın konuya yaklaşımı ile ilgili yeterli bilgiyi veriyor. Çok faydalı bir site. Bir bakın isterseniz.
Evet; yalancıların ve sahtekârların ansiklopedisi bile yapılmış. Yalancılar ve Sahtekârlar ansiklopedisi Neler yutulmuş, neler yutturulmuş. Roelf Bolt yazmış kitabı, Domingo kitap evi yayınlamış. Sonucu bize dokunmayan yalancılık ve sahtekârlıkları okumak zaman zaman eğlendirici bile oluyor diyorlar.
Nedenini anlamak zor ama biz insanlar son zamanlarda “ Yalan” konusunda çok büyük ihtisas sahibi olduk. Kendimizi mi geliştirdik, yoksa ortam ve yaşam şartlarımı bizi bu özel ihtisas konusuna meraklı yaptı? Bunu anlamak zor, çözümleyip nedenini ortaya çıkartmak ise çok daha zor
Kimisi yaşama, diğeri işine bir diğeri ise sağa sola daha iyi tutunabilmek için bu yola başvuruyor kuşkusuz. Getirisi var mı? Şüphesiz var ki insanoğlu her gün bir yenisini düşünüyor, bir yenisini yoğuruyor zihninde. Yazıyor, sahneliyor ve de oynuyor. Üstelik oyunun dekorunu da, müziğini de yaratan bizzat kendisi. Belli bir amaçla söylenen yalan, en ahlaksız yalan biçimidir denirse de, Peter Dunne’ nin söylediği gibi, iyi veya kötü bir amacı hedeflediği için en çok da o işe yarar.
Evet; bu konuda insanlara yön gösteren kitaplar bile var artık. Duygular ve mikro mimikler konusunda dünya çapında tanınan psikolog Paul Ekman’ ın kitabı “ Yalan Söylediğimi nasıl anladın?” Detaylı yüz analizinde öncü olan ve başkalarının hislerinin anlaşılmasını sağlayan bu usta yazarın kitabı bizi bu konuda çok büyük ölçüde aydınlatıyor.
Bu kitabı iki kere ve çok büyük bir dikkatle okudum. Şimdi çoğu zaman yaptığım gibi bu kitabı sizlere okumanız için tavsiye edeceğimi düşünmeyin. Tavsiye falan etmiyorum. Hatta okumayın diyorum. Okumayın ki, size kimlerin yalan söylediğini anlamayın. Mimiklerine bakıp, gülümsemelerini değerlendirip o insanlardan soğumayın. Adı geçen kitap bu konuyu o denli net ve açık anlatıyor ki, bu sonuç nerede ise kaçınılmaz. Aynı gece yatağınıza yatıp, meğer doğru konuşanlar ne kadar azmış diyerek bu konuda uğradığınız hüsranı her akşam tekrar tekrar yaşamayın.
Ben psikolog değilim. Duyguları ölçümlemeyi ve değerlendirmeyi her insan kadar ancak becerebilirim. Daha fazla değil. Ama yalan söylemenin, hele hele iyi yalan kurgulamanın aşırı zeki olmayı gerektirdiğini bilirim. Aptal insanlardan iyi bir yalancı olmaz. En azından kime ne söylediğini unutur ve bir gün sonra aynı insana, aynı konuda başka bir kurgu anlatabilir. Bunu yaşadınız mı diye sorarsanız? Cevap evet, hem de çok. Aynı insandan aynı konunun farklı anlatımlarını çok dinledim.
Yalan söylemek içimizden geçmese bile sürekli büyük konuşarak kendimizi zor duruma düşürüyoruz. Yalan mı söyledik, büyük mü konuştuk? Farkı kim anlar ki? Sonuç; kimse hiçbir sözümüze inanmıyor. Hele hele kendisine bir mikrofonun uzatıldığını gören bir siyasi veya bürokrat daha sonra kendisine sual olacak dönecek olan konuları bir bir sıralıyor. Yalan mı konuşuyor yoksa büyük mü konuşuyor? Her ne ise kısa bir süre içinde gerçek ortaya çıkıyor. Örnek ver derseniz hayli fazla. Sektörün bir şirketinin tepe yöneticisinin iki sene içinde yazılı basına ve sanal medyaya verdiği beyanatları toparladım. Hayret verici bir sonuç çıktı ortaya. Her ne ise bu yazıda kimseyi fazla kızdırmayayım. İleride bu konuyu ayrı bir yazıda değerlendireceğiz. Yalan mı? Yoksa söylenilenler büyük konuşma mı? Siz karar verirsiniz.
Özeti şu ki; yalan söyleme alışkanlığımız artık en üst seviyede. Belki de hayli uğraşmışızdır bu kötü alışkanlıktan vazgeçebilmek için. Bir nedenle becerememişiz ki zaman içinde bu alışkanlık ihtiyaç haline dönüşmüş. Daha iyi yaşamak için, daha fazla göze girmek, iş yerinde daha yükseklere tırmanabilmek veya o maroken koltukta daha uzun süre oturabilmek için.
Yorumlar Tüm Yorumlar (14)