Devlet Fetö suçlaması ile görevden aldığı çalışanları suçsuz iseler görevlerine iade ediyor. THY’ nın tepeleri aynı bahaneye başka renk bir kulp takarak işten attığı çalışanlar için Yargıtay’ın işe iade kararına rağmen haklarını ödedik “ o iş bitti diyerek ” hiçbir işlem yapmıyor ve şirketi istihdam konusunda tıpkı özel bir çiftlikmiş gibi yönetmeyi sürdürüyor
DO&CO’nun THY ikram hizmetine çok ( + ) katkısı oldu. Tabii ki kar da edecek. Bu arada THY’nın da hakkını alması şart. Yapılan ilk sözleşmede şerefiye bedeli talebinde bulunmaması bir hata. Bu ihmalden (?) ötürü şirketin binlerce TL kayba uğradığı açık. Yenilenecek olan sözleşmede bu talepte bulunulacağı kesin. İyi de bu zararı kim yarattı, bunun sorumlusu kim?
Z kuşağı şu anda sahnelerimizde rol almış değil. Şu anda yazıdaki tabloda özellikleri kırmızı zemin üzerinde belirginleştirilmiş olan Y kuşağı var iş yaşamında. Bu kuşağın genel özellikleri sektörümüzde görev yapan aynı kuşak çalışanların özellikleri ile çakışmıyor. Belli ki bu özellikler kişinin yetiştirilme tarzına, tahsiline vb. değişkenlik arz ediyor...
Siz hiç personelinizin performans değerlendirme puanları düşük, çalışanı eğitememişsiniz diye sicil amiri yöneticinin sorgulandığını hiç gördünüz mü? Ya şirketteki personel devir hızı çok fazla diye çalışanla yapılan mülakat esnasında görevli olan IK uzmanlarına hesap sorulduğuna şahit olan var mı? Evet; düşük performansın sorumlusu yalnız çalışan değil
Durduğunuz yerde bir sıkıntı mı yaşıyorsunuz? Muhtemelen yaşam maçının birinci devresinde yaptığınız faulün ertelenmiş cezasıdır içinde bulunduğunuz durum. Dua edin ki bu maçın hakemi değişik. Bu hakem yqptığınız kasti faullere rağmen sizi hemen yaşam maçının dışına göndermiyor .Yalnız sarı veya kırmızı bir kart gösterip ikaz ediyor veya oyun dışı bırakıyor
Güvensiz kalpler karaktersiz insanların eseri. Evet, işten atılanların arkasından sevinenlerin varlığını ve buna karar verenlerin çalışanlarca alkışlandığını gördük. Tepelere güven duygusu kalmadı. Birine güven duyabilmek için, kişide öncelikle insani duygulara sahip olma vasfı aramak gerek. Galiba onları güvenilmez kılan da bu konudaki eksiklikleri.
Araştırma şirketi diyor ki; “Çalışmayı yaparken En değerli varlığınız çalışanlarınızın geri bildirimlerini alırız”. THY’nin çalışanlarına bakışı böyle mi? Bana göre hayır. Bu yarışmanın deneklerini kim seçti? Bu çalışanları denek olmaları için kim görevlendirdi? Herhalde Araştırma şirketi değil. İyi de, Geriye Kim Kaldı ki? THY ve Onun Saygın Yöneticileri.
THY yönetimi bir gün tensikata gitmeğe mecbur olsa şirkette 2004 öncesi işe girmiş olan kimse kalmadığına göre, ilk sırada artık sizler olacaksınız. Her akşam eve giderken bunu düşünmek nasıl bir duygu? Evet, dışlandıkları dönemde zaten çalışmayıp hep oturuyorlardı diye arkalarından adeta teneke çaldığınız on bini aşkın çalışan adına soruyorum. Ne dersiniz?
Medeni kanunda, Hakkın Kötüye Kullanılması Yasağı"nın "Dürüstlük Kuralı" ile aynı maddede, aynı nitelikte düzenlendiğini açık. Evet, bu yasak, "Bir hakkın açıkça kötüye kullanılmasını hukuk düzeni korumaz.” ifadesinden anlaşıldığı gibi emredici. Yani aksi, taraflarca kararlaştırılamaz. Aksi tavır hâkim tarafından resen dikkate alınır. Güzel sözler ( ? )
Sn. Baltaş’ın yazısı bir yöneticinin vasıflarını ortaya koyuyor. Yazıdaki yönetici özelliklerini bizimkilerle karşılaştırın. Onlar 211 kişi kovdu. Siz yalnız 2 kişiyi size iftira ettikleri için atın gitsinler. Nedenini soran olursa Amerika’daki mikropla ilişkilendirmeyin. Size yakışmaz. İşletmesel gereklilik dersiniz. Oturup ne olduğunu düşünsünler.
Akrepler insanları sokunca öldürüyor. Buna rağmen onların bazı duygulara sahip oldukları da biliniyor. Etrafta; planlı kötülük yaparak insanların ailelerine de acı çektiren akrepten beter duygusuz insanlar var. Günahları, etraflarında bir ateş çemberi oluştursa ve kendilerini sokup intihar etmek tek çare kalsa, bu neyin karşılığı diye düşünürler mi acaba?
“Mahkemenin işe iade kararına rağmen, çalışana THY tarafından iş başı yaptırılmamış olması nedeniyle mahrum bırakıldığı özlük hakları açısından, emekli olmak suretiyle işten ayrılan personel ile aynı koşullarda yararlandırılması gerektiğinin tespiti” yönündeki kararı Yargıtay tarafından onandı. Evet, aynı durumdaki eski THY’liler için emsal bir karar.
Acaba uçucuların borçlar kanunu kapsamında bırakılmasının sektörün havayollarına sağladığı artılar, bu meslek grubunun hak ve menfaatlerinden daha mı önemli? Bilmiyorum. Ama günümüzdeki Sivil Havacılık sisteminin bazı şirketlerinde görevli tepe yöneticilerinin belirli konulardaki aşırı tarafgir tutumları insanı bu varsayımı da düşünmeğe itiyor.
HavaSen konusu, pilotları kovarak, tehdit ve korku salmak gibi sivil havacılıkla bağdaşmayan ilkel yöntemlerle halletmeyi düşünen basit kafalarca çözümlenebilecek boyutu aştı artık. Allahtan dilerim ki, HavaSen ve THY eski çalışanı yabancı pilotun anlatımları doğruysa, haklılıkları kahredici bir olay sonucu anlaşılmasın. Tüm dualarımız bunun için.
İsterim ki, bu hikâyeden sektörümüz çalışanları ve de özellikle işe girer girmez arkalarındaki desteğin gücü ile ilk nefeste terfi alan çapsızlar kendileri için bir şeyler çıkartabilsin. Diğer çalışanlara ise etraftaki haksız görev yükselmelerine, hırslara ve maksatlı eleştirilere aldırış etmeden kendi gelişimleri ile ilgilenmeleri hususunda ışık tutsun
Bahçıvan Bey. Bu yazı arkabahçe sakinlerinin notlarından oluştu. Şimdi alın elinize küreği, toprağı alt üst ederek havalandırın, çapalayın. Diktiğiniz ve kendiliğinden yetişen dikenli bitki ve çalıları sökün atın. Toprakta, yabani ve parazit otlar kalmasın sakın. Ve gübreleyin toprağı Bahçe çitini de onarın. Önüne gelen herkes akraba.
Vodofon’un araştırması ile TUIK’ in Yaşam Memnuniyeti Araştırması sonuçları örtüşüyor. 2015 yılı araştırmasında yaş gruplarına göre mutluluk düzeyinde en yüksek mutluluk oranı %63,8 ile 18-24 yaş grubunda. 2016 yılında en yüksek mutluluk oranı %65,1 ile yine aynı gruptaydı. 2017’ de ise 18-24 gençleri 2 ci sırada. Şükür ki gençlerimiz hem mutlu hem de iyimser.
İyi yönetici çalışanlarına kendilerini değerli hissettirir. Aranızda çalışması, göreve, bağlılığından ötürü kendisini değerli hisseden kimse var mı? Çalışana verilen değer kişinin torpiline göre değişmiyor mu? Bilmeliyiz ki “ Kimse bize karşı değil, Sadece kendilerinden yanalar o kadar”. Bizler bu oyunun figüranıyız. Rolümüz bitince unutulur gideriz.
1970’li yıllarda Sendikanın çalışanlara ait olduğu söylenirdi. Hep öyle bildik. Anlaşamadığımız tek husus İş yeri Temsilcisinin bizi mi, yoksa sendikayı mı temsil ettiğiydi. Sendikanın bizi temsil ettiği konusunda sorunumuz yoktu. Bu gün sanki çark tersine dönüyor gibi. Yoksa Sendika çalışana karşı Yönetimimi temsil ediyor? Bu denli sahiplenmeniz ondan mı?
Yaşam oyununu istediğimiz kostümle oynayabiliriz. Maskeli veya maskesiz. Sonuçta yaşamımızı tercihlerimiz şekillendiriyor. Rezil veya saygın olmak bizim elimizde. Birilerine göre yaşam bir komedi. Böyle düşünenler bu tür her oyununda yer alan son espriyi hatırdan çıkartmasalar iyi olur. Son sahnedeki bu espriye onlar gülemez ama herkes onlara gülecektir
Kişi karar alırken mantıksal ve sezgisel olmak üzere iki ayrı sistem kullanır. Mantıksal sistemde ölçüp biçerek, neden-sonuç ilişkileri kurarak karar alınır. Sezgisel sistem ise mantık tanımaz. Veriler değerlendirilerek ve yaşanmışlara dayanarak karar verilir. “İçimden bir ses diyor ki ” dediğimiz an eğer o sesi dinlersek sezgisel kararımız oluşmuştur.
Hile olarak tariflenen suçlarının işlenme nedenlerinin başında, şirkette yerleşmemiş etik ve uyum kültürünün gelmekte olduğu açık. Çalışanların kişisel hırslarına ilaveten kurumlardaki gevşek denetim sisteminin de bu tür suçların işlenmesinin zeminini oluşturuyor. Çok çapraşık bir İşletme yapısının ve zorba bir yönetimin kurumda bu yolu açtığı da gerçek.
Osmanlı döneminde dalkavukluk, toplumsal hayatı etkilemeyen yalnız sarayda ve zengin konaklarında yer bulmuş, insanlara sempatik gelen bir meslek iken bu gün özellikle bürokrasinin yönetim kademelerinde Kurumsal Dalkavukluk adı altında yerleşik, çalışanların iş güvenliğine karşı tehdit oluşturan, antipatik bir görevde yükselme aracı haline dönüşmüş.
Ahrette Sırat’a yürürken tanımadığı insanlara “ Dinsiz, İmansız, Kitapsız ve Allahsız ” diyen o sefil yaratığa rastlarsam, ayağının tökezlenip kor ateşlere düşmesi için dua edeceğim mutlak. Bu sözlerin bir Müslüman’a, Hıristiyan’a veya başka bir dine bağlı insan için sarf edilmemesi gerektiğini bilmek için bir kırıntı zeka ve Müslümanlık dinini tanımak gerek.
Herkes, insanlığın kötüye gittiğini kabul eder de, hiç kimse kendisinin kötüye gittiğini kabul etmez demişler. Aslında kötülükler biz bir araya gelince canlanıyor. Torpil diğer çalışanları törpüleyen çirkin bir uygulama. İğrenç olan bunu diğerlerinin hakkını çalıp birilerine yaranmak için yapanlar ve bu çirkinlikten yüzsüzce faydalanıp inkâr edenlerdir
